Σχόλιο: Αναδημοσιεύουμε το άρθρο του έντιμου Βρετανού φιλελεύθερου Νιλ Κλαρκ (Neil Clark), στο οποίο καταδεικνύεται η “ανθρωπιστική” υποκρισία των αστέρων του Χόλιγουντ σε σχέση με τον πόλεμο στη Συρία και το μεταναστευτικό. Όπως ακριβώς όλος αυτός ο συρφετός της αμερικάνικης πολιτιστικής βιομηχανίας από τη μία εκθείαζε τον showman Ομπάμα, ο οποίος δεν ήταν τίποτα άλλο παρά ένας σφαγέας-εγκληματίας έχοντας βομβαρδίσει κατά τη θητεία του επτά χώρες (!), και ταυτόχρονα διαδήλωνε υπέρ της μετανάστευσης ενάντια στον νεοεκλεγέντα “ρατσιστή” και “φασίστα” Τραμπ, έτσι και τώρα οι ‘celebrities’ αυτοί θίγονται από την απόσυρση του αμερικανικού στρατού από τη Συρία για… ανθρωπιστικούς λόγους. Η εν λόγω περίπτωση είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του ανερμάτιστου χαρακτήρα της ιδεολογίας της παγκοσμιοποίησης (δηλαδή της ιδεολογίας των δικαιωμάτων και των πολιτικών ταυτότητας) όταν αυτή χρησιμοποιείται για να δικαιολογήσει τις πολιτικές της Υπερεθνικής Ελίτ, που εν προκειμένω θα επιθυμούσε την παραμονή των ΗΠΑ στο κυρίαρχο συριακό έδαφος.

Ο Τραμπ ανακοινώνει απόσυρση των στρατευμάτων από τη Συρία και οι “φιλελεύθεροι” του Χόλιγουντ τρελαίνονται

Neil Clark, RT , (20.12.2018)

H ανακοίνωση του προέδρου Τραμπ ότι τα Αμερικανικά στρατεύματα θα φύγουν από τη Συρία αντιμετωπίστηκε με οργή όχι μόνο από τους νέο-συντηρητικούς αλλά και από τους φιλελεύθερους του Χόλιγουντ. Μα καλά οι προοδευτικοί δεν υποτίθεται ότι έπρεπε να εναντιώνονται σε πολέμους και παράνομες κατοχές; Βέβαια, πρέπει να είμαστε προσεκτικοί. Η ανακοίνωση του Τραμπ για την απόσυρση  των στρατευμάτων από την Συρία δεν είναι για την ώρα τίποτα άλλο παρά απλά λόγια. Πριν αρχίσουμε να πανηγυρίζουμε θα πρέπει να δούμε απτές αποδείξεις με αποχωρήσεις στρατιωτών.

Ξέραμε ότι αυτά τα νέα δεν θα άρεσαν στους Νέο-συντηρητικούς.  Αυτοί θα ήθελαν οι Ηνωμένες Πολιτείες να παρέμεναν στη Συρία για πάντα. Ξέραμε επίσης ότι αυτά τα νέα δεν θα άρεσαν ούτε στη Γαλλία ούτε στην Αγγλία, οι οποίες επένδυσαν πολλά προσπαθώντας να ρίξουν την κυβέρνηση του Άσαντ. Αυτό που δεν ξέραμε, και έχει ενδιαφέρον, είναι η αντίδραση των φιλελευθέρων του Χόλιγουντ.

Είμαι αρκετά μεγάλος ώστε να θυμάμαι τότε που οι φιλελεύθεροι έψαλλαν τραγούδια του Πίτερ Σίγκερ (Peter Seeger) και έκαναν πορείες εναντίον των πολέμων και της παράνομης κατοχής των χωρών του Nότου και κατήγγελλαν όχι μόνο τον ιμπεριαλισμό αλλά και τον ρατσισμό που υπέβοσκε. Σήμερα για κάποιο περίεργο λόγο φαίνεται να υποστηρίζουν και τον ιμπεριαλισμό και την στρατιωτική κατοχή. Το αίσθημα τους ξεκίνησε αντιπολεμικό και έγινε αντι-αντιπολεμικό.

Είναι προφανές ότι το κάλπικο δόγμα των παρεμβάσεων στο όνομα του ανθρωπισμού που προωθείται από πολεμοκάπηλους – στην προσπάθειά τους να πουλήσουν παλαιού τύπου πολέμους λεηλασίας και αχαλίνωτη Ρωσοφοβία – έχει επηρεάσει αρκετούς. Η Μία Φάροου ανησυχεί ότι η έξοδος των Ηνωμένων Πολιτειών από τη Συρία ωφελεί τη Ρωσία, την ISIS, το Ιράν και τον Άσαντ και επίσης ανησυχεί που o Ντόναλντ δεν συμβουλεύτηκε το Πεντάγωνο. Αναρωτιέμαι πραγματικά… θα είχε τα ίδια παράπονα αν ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών είχε δώσει εντολή για άμεση απόσυρση στρατευμάτων από το Βιετνάμ το 1968; Σαν να μην έφτανε αυτό η Mία αναπαράγει tweets από ακροδεξιούς νέο-συντηρητικούς, όπως του γερουσιαστή της Νότιας Καρολίνας Λίντσεϊ Γκράχαμ που αποκάλεσε την απόσυρση των αμερικανικών στρατευμάτων από τη Συρία ένα “τεράστιο Ομπαμικό λάθος” και έναν “λεκέ στην τιμή των Ηνωμένων Πολιτειών”. Μπορώ να σκεφτώ πολλά πράγματα τα τελευταία χρόνια που ήταν λεκέδες στην τιμή των Ηνωμένων Πολιτειών αλλά η απόσυρση των στρατευμάτων από τη Συρία δεν είναι ένα από αυτά. Εν τω μεταξύ η Μπέτι Μίντλερ (Βette Μidler) λέει ότι ο Τραμπ αποσύροντας τα στρατεύματα ευχαριστεί με μία κίνηση δυο “δικτάτορες” και εγκαταλείπει τη Συρία στους Ρώσους.

Ας το σκεφτούμε λίγο αυτό. Αυτοί οι “προοδευτικοί” του Χόλιγουντ είναι οι πρώτοι που θα καταγγείλουν τον ρατσισμό του Τραμπ όσον αφορά τη μεταναστευτική του πολιτική για τους πρόσφυγες αλλά την ίδια ώρα φαίνεται να πιστεύουν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν θεάρεστο δικαίωμα να καταπατούν τη Συρία. Όπως μας λέει και η Κέιτλιν Τζόνστον (Caitlin Johnston) ολες οι αντιρρήσεις και οι ενστάσεις για την απόσυρση των αμερικανικών στρατευμάτων από τη Συρία βασίζονται στην υπόθεση ότι η Συρία είναι ιδιοκτησία των Ηνωμένων Πολιτειών. Αναρωτιέμαι πραγματικά πόσο ρατσιστική είναι αυτή είναι η νοοτροπία.

Όσο για την εγκατάλειψη της Συρίας στη Ρωσία, η απίστευτη κυρία Μ(ίντλερ) δεν φαίνεται να ξέρει ότι η Συρία και η Ρωσία είναι σύμμαχοι εδώ και δεκαετίες. Η νόμιμη Συριακή κυβέρνηση ήταν αυτή που ζήτησε τη βοήθεια της Ρωσίας να νικήσει το Ισλαμικό Κράτος σε μία περίοδο που φαίνονταν ότι ενδεχομένως να έφταναν μέχρι τη Δαμασκό. Κι αν δεν πιστεύετε εμένα πιστέψτε τον Τζον Κέρι (John Kerry). Σε μία συζήτηση που διέρρευσε μεταξύ του υπουργού και  αντικυβερνητικών δυνάμεων o Κέρι παραδέχεται ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες επέτρεψαν στο Iσλαμικό Kράτος να αναπτυχθεί. «Η Ρωσία ήρθε γιατί το ισλαμικό κράτος γίνεται ολοένα και πιο δυνατό» φέρεται να είπε. «H ISIS απειλούσε μέχρι και με επίθεση στη Δαμασκό, εμείς παρακολουθούσαμε στενά, είδαμε ότι η ISIS μεγάλωνε σε δύναμη και σκεφτήκαμε ότι τελικά ο Άσαντ είναι αυτός που απειλείται. Θεωρήσαμε όμως ότι αργά ή γρήγορα θα καταφέρναμε να τους ελέγξουμε και μέχρι τότε απλά αυτό θα οδηγούσε τον Άσαντ σε διαπραγματεύσεις». Η Σερ (Cher) η οποία περιέγραψε τον εαυτό της το 2012 σαν μία ανεξάρτητη προοδευτική είναι ακόμα μία διασημότητα που πήρε τα όπλα εναντίον του ενδεχόμενου να γυρίσουν τα παιδιά μας από την έρημο. «Ποιος θέλει τις Ηνωμένες πολιτείες να φύγουν από τη Συρία; Η Ρωσία, η Τουρκία, το Ιράν και η Συρία. Αυτές οι χώρες πανηγυρίζουν και ο Τραμπ έγινε το γκομενάκι τους για $$$» έγραψε στο twitter. Για ακόμα μία φορά φαίνεται να μην υπάρχει καν η γνώση ότι εξαρχής οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν απολύτως κανένα δικαίωμα να είναι στη Συρία. Για τη Σερ αυτό είναι δεδομένο… Βλέπετε η Σερ… Πιστεύει!! [‘believe’ τραγούδι της Cher]

Οι φιλελεύθεροι του Χόλιγουντ που εναντιώνονται στην κίνηση του Τραμπ δεν θα έπρεπε να ακούνε τα νέο-συντηρητικά ρεπουμπλικανικά γεράκια αλλά ευαίσθητους δημοκράτες όπως είναι ο Τεντ Λιέ (Ted Lieu). Το μέλος του κογκρέσου δήλωσε: «δεν με ενδιαφέρει ποιος είναι πρόεδρος. Αν ο Τραμπ μας βγάλει από αυτόν τον ατελείωτο πόλεμο εγώ θα τον στηρίξω.» Αυτή είναι η γραμμή που θα ακολουθούσαν οι φιλελεύθεροι πριν 50 χρόνια, αλλά σήμερα ευθυγραμμίζονται πλήρως με τις ταξιαρχίες του ατελείωτου πολέμου. Δεν τραγουδάνε πλέον «κουμπαγιά» αλλά τραγουδάνε «Τι τέλεια! που εισβάλαμε στη Συρία» το οποίο δεν είναι καθόλου πιασάρικο. Κάτι τέτοιο σε κάνει να εκτιμάς περισσότερο τη στάση ηθοποιών σαν του Τζον Γουέιν (John Wayne) που τουλάχιστον όταν έκανε δηλώσεις στήριξης στον αμερικανικό στρατό δεν περιλάμβανε και τις ψευδευλαβείς μπούρδες.

Είναι μία παρόμοια ιστορία με τα δύο μέτρα και δύο σταθμά στην Ευρώπη. Ο αυτόκλητος προστάτης των ευρωπαϊκών αξιών ο ανυπόφορα πομπώδης Γκι Φερχόφστατ (Guy Verhofstadt) πιστεύει ότι το να σταματήσει η Αμερική την κατοχή της σε ένα κυρίαρχο έθνος είναι ένα πολύ κακό πράγμα και μάλιστα το χρησιμοποιεί για να προωθήσει την ατζέντα του Ευρωπαϊκού Στρατού. Τελικά ποιος χρειάζεται δεξιούς πολεμοκάπηλους όταν έχεις προοδευτικούς τύπους σαν τον Γκι. Οι δηλώσεις του Τραμπ απλά απέδειξαν πόσο κολλημένοι είναι οι «προοδευτικοί» στην ιδέα του αμερικανικού στρατιωτικού παρεμβατισμού. Τρομάζουν στην ιδέα ότι ο θείος Σαμ θα φέρει πίσω τα στρατεύματα, παρότι όλα δείχνουν ότι ο αμερικανικός παρεμβατισμός είναι η κύρια αιτία, αν όχι η μόνη, αστάθειας σε όλο τον πλανήτη τα τελευταία 20 χρόνια.

Γιατί οι φιλελεύθεροι αντι-πολεμιστές της δεκαετίας του ’60 θα τρόμαζαν αν έβλεπαν σε τι έχουν μεταλλαχθεί οι απόγονοί τους τον 21ο αιώνα. Σε τίποτα άλλο από απολογητές της αυτοκρατορίας που έρχονται σε απόλυτη ταύτιση με τους χειρότερους πολεμοκάπηλους του πλανήτη. Αν θυμάστε ο Τζορτζ Μπους με την παράνομη εισβολή του στο Ιράκ κυνηγήθηκε από τους ίδιους ανθρώπους που τώρα κυνηγάνε τον Τραμπ. Ο Μπους κατέστρεψε μία ολόκληρη χώρα πάνω σε αβάσιμα στοιχεία για κατοχή όπλων μαζικής καταστροφής και αυτή η πολιτική οδήγησε στην άνοδο του ισλαμικού κράτους. Φυσικά στην κηδεία του Τζον Μακ Κέιν (John Mc Cain) έδωσε ένα σοκολατάκι στη Μισέλ και άσκησε κριτική στον Τραμπ για τη μεταναστευτική του πολιτική… οπότε είναι από τα καλά παιδιά.

Τόσο διεστραμμένος έχει γίνει ο φιλελευθερισμός των διασημοτήτων τον 21ο αιώνα. Αν ο Τραμπ αντί για απόσυρση είχε αναγγείλει εκτεταμένης κλίμακας «ανθρωπιστική παρέμβαση» και μόνιμη κατοχή στη Συρία κατά του ρατσισμού, κατά του σεξισμού και κατά τις διάκρισης των φύλων θα είχε γίνει και αυτός ήρωας του Χόλιγουντ.

Όσο για το Ιράκ… κανείς δεν νοιάζεται πώς πέθανε ο κόσμος.