Σχόλιο : Η κατάσταση στην Ουκρανία βρίσκεται σε σημείο καμπής! Τα καθάρματα της Υπερεθνικής Ελίτ(Υ/Ε) είχαν προ-αποφασίσει από την αρχή ο,τι συμβαίνει τη στιγμή αυτή. Ακόμη και τη συμφωνία που απεγνωσμένα φαίνεται έκλεισε ο Γιανούκοβιτς χτες το βράδυ για ανακωχή και διαπραγματεύσεις δεν την θέλουν γιατί θέλουν το κεφάλι του (προς το παρόν) και αργότερα το κεφάλι του Πουτιν … Διαβάστε για απόδειξη το σημερινό άρθρο των Times (που αποδίδει σωστά πάντα τις απόψεις της Υ/Ε) που γράφτηκε χθες τα μεσάνυχτα, όταν η συμφωνία ανακωχής ήταν υποτίθεται σε ισχύ. Τα ίδια είπε πάνω-κάτω με πιο λεπτό τρόπο ο Ομπάμα στο λόγο του κατόπιν.
Ουσιαστικά η μόνη επιλογή μου δίνεται με αυτόν τον τρόπο στον Πούτιν είναι είτε να παραδώσει άνευ όρων την Ουκρανία στην Ε.Ε είτε να καταλήξει η διαμάχη σε πόλεμο.
Το αναδημοσιεύουμε γιατί είναι αποκαλυπτικό της αθλιότητας, των προθέσεων και των σχεδίων της Υπερεθνική Ελίτ και όχι βέβαια για τα ψέμματα που ξεφουρνίζουν, για αυτά που ξεχνάν να αναφέρουν (ενδεικτικά καμιά απολύτως κουβέντα για τους πυροβολημένους νεκρούς μπάτσους ή για τον στρατό πληρωμένων και οπλισμένων μισθοφόρων που οργιάζει στην Ουκρανία) ή για τις μυθοπλασίες τους για μελλοντικά γεγονότα ή για τα «παραμύθια για τις μάζες» σχετικά με τις ηθικές αξίες της ΕΕ που θυμίζει το «ηθικό βάρος του λευκού ανθρώπου επί αποικιοκρατίας» και που οδηγεί όπως η πρόσφατη ιστορία έχει δείξει μέσω του δόγματος «right to protect» στο επόμενο στάδιο δηλαδή σε ανοιχτή ή κεκαλυμμένη επέμβαση.
Για όσους ξέχασαν και νομίζουν ότι το Ιράκ, η Συρία, η Λιβύη, η Παλαιστίνη, ο Λίβανος κλπ πέφτουν μακριά να θυμήσουμε ότι η αδίστακτη Υ/Ε το διέπραξε και στη Γιουγκοσλαβία.
Η «νέα βασική αρχή» που υποτίθεται (σύμφωνα με το άρθρο-αίσχος) ότι δημιουργούν οι θάνατοι στο Κίεβο δεν είναι παρά η κλασσική αρχή=δόγμα των αμερικασιωνιστών βάση της οποίας έχουν ισοπεδώσει χώρες και δολοφονήσει εκατομμύρια. Το νέο στοιχείο που μας δίδαξε η περίπτωση της Λιβύης και της Συρίας είναι ότι προκειμένου να μπει σε εφαρμογή η «νέα βασική αρχή» μπορούμε να παράγουμε εμείς οι ίδιοι (η υπερεθνική ελιτ) τους απαραίτητους θανάτους είτε με χρηματοδοτούμενες συμμορίες θρησκόληπτων της Αλ Καιντα (Συρία) είτε με απλούς καθημερινούς πράκτορες όπως σήμερα στην Ουκρανία.
Όποιος διαβάσει ανάμεσα στις γραμμές καταλαβαίνει πολύ καλά ότι τα κλαψουρίσματα για τους νεκρούς είναι απλά κλαψουρίσματα για τις μάζες και ότι το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να βάλουν στο χέρι τώρα την Ουκρανία και αργότερα την Ρωσία και το Ιράν για να προχωρήσει επιτέλους η παγκοσμιοποίησή τους που έχει σκοντάψει τελευταία στην γενναία στάση κατά βάση των Ρώσων (βλ. Συρία και Ιράν).
Το άρθρο εν συντομία είναι ανοιχτή πρόσκληση στα πολιτικά τσιράκια της ΕΕ να προχωρήσουν σε ανοιχτή η συγκαλυμμένη επέμβαση.
Ρε Γιανούκοβιτς αφού στα δώσαμε, τι θέλεις τώρα και κάνεις τον δύσκολο, θα σου παγώσουμε τα περουσιακά στοιχεία στο εξωτερικό ……
Αναμέτρηση στο Κίεβο: Η ΕΕ δεν πρέπει να κρύβεται αλλά να δώσει πρακτική βοήθεια στην αντιπολίτευση της Ουκρανίας
THE TIMES (20 Φεβρουαρίου 2014, updated at 12:01AM)
Μετάφραση: Postbezorger
Είναι μια σκοτεινή ημέρα για την Ευρώπη, όταν μια κυβέρνηση σκοτώνει τους πολίτες της. Η μόνη ισχνή παρηγοριά από τη δολοφονία των δύο δωδεκάδων διαδηλωτών στο Κίεβο είναι ότι θα επιταχύνει το τέλος του Προέδρου Γιανουκόβιτς, ο οποίος έχει χάσει τον έλεγχο της χώρας του.
Όταν οι υπουργοί Εξωτερικών της συνεδριάσουν σήμερα, η ΕΕ πρέπει να κάνει περισσότερα από το να εκφράζει ανησυχίες. Τα περιουσιακά στοιχεία στο εξωτερικό του κ. Γιανουκόβιτς, της οικογένεια του και των αχυρανθρώπων του, θα πρέπει να παγώσουν, με άμεση ισχύ. Απαγόρευση του Προέδρου από τα κράτη μέλη της ΕΕ και μάλιστα οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να βοηθήσουν να τον μετατρέψουν σε παρία και να υπενθυμίσουν στο κυβερνών Κόμμα των Περιφερειών τι έχει να χάσει όταν εξουσιοδοτεί τη χρήση αστυνομικής βίας.
Θα χρειαστούν, ωστόσο, περισσότερα πράγματα από τις κυρώσεις για να κάνουν τον κ. Γιανουκόβιτς να «δει το φως». Όσο διάστημα τον στηρίζει ο Πρόεδρος Πούτιν, νιώθει ασφαλής. Πιστεύεται ότι η συμφωνία μεταξύ Κιέβου και Μόσχας ήταν ότι δεν θα λαμβάνονταν σκληρά μέτρα όσο οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Σότσι βρίσκονταν σε εξέλιξη. Αν οι πολλοί θάνατοι στα οδοφράγματα θεωρούνται αστυνομική ρουτίνα, τότε μπορεί κανείς μόνο να ανατριχιάζει στο τι μπορεί να συμβεί μετά την ημέρα λήξης των Ολυμπιακών αυτό το Σαββατοκύριακο.
Για να δικαιολογήσει την αιματοχυσία, ο κ. Γιανουκόβιτς λέει ότι οι διαδηλωτές προσπαθούν να οργανώσουν πραξικόπημα. Πρόκειται για σχεδόν ακριβή αντιστροφή της αλήθειας. Έχει επιβάλει κατάσταση εκτάκτου ανάγκης και πιθανόν εξετάζει κάποια μορφή στρατιωτικού νόμου.
Η ΕΕ πρέπει να συνεργαστεί περισσότερο με την αντιπολίτευση. Θα πρέπει να βρει κεφάλαια για να στηρίξει την ελευθερία του Τύπου στην Ουκρανία, και όχι μόνο στο Κίεβο. Θα πρέπει να βρει τρόπους ενδυνάμωσης πρωτοβουλιών προστασίας πολιτικών κρατουμένων και απολυμένων δημοσιογράφων. Γενναίοι ερευνητές της κυβερνητικής διαφθοράς θα πρέπει να υποστηριχθούν. Η Δύση έλαβε παρόμοια μέτρα όταν κηρύχθηκε στρατιωτικός νόμος στην Πολωνία το 1980. Τώρα είναι η ώρα και πάλι να δηλώσει το ενδιαφέρον της.
Στον κ. Γιανουκόβιτς προσφέρθηκαν στενότεροι δεσμοί με την ΕΕ και μια συμφωνία ελεύθερων συναλλαγών. Ο κ. Πούτιν το μετέτρεψε σε ένα γεωπολιτικό αγώνα και προσέφερε 16 δισεκατομμύρια δολαρίων σε φτηνά δάνεια, ελάφρυνση του χρέους και επιδοτούμενες τιμές ενέργειας για να κρατήσει την Ουκρανία στην τροχιά της Ρωσίας. Ο κ. Γιανουκόβιτς επέλεξε τη Ρωσία, όχι της ΕΕ. Η Αστική νεολαία του επέλεξε την Ευρώπη. Τώρα πεθαίνουν για αυτό. Αυτό βάζει μια ηθική ευθύνη στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Οι θάνατοι στο Κίεβο έχει δημιουργήσει μια σημαντική αρχή για την ΕΕ: δεν μπορεί να παραμένει μόνιμα ουδέτερη σε γειτονικές συγκρούσεις. Η κοινή ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική, όπως προάχθει από την Ashton, εστιάζει σε διαμεσολάβηση, μια στρατηγική ήπιας δύναμης για να δημιουργήσει φίλους από τους εχθρούς. Lady Ashton έχει ενήργησε ως έντιμος διαμεσολαβητής στις βαλκανικές διαμάχες και ήταν δραστήρια στην προετοιμασία των συνομιλιών για τα πυρηνικά με το Ιράν. Ωστόσο, η ΕΕ είναι παίκτης στην Ουκρανία; Η Ουκρανια δεν είναι πέρα μακριά, αλλά από την ίδια την ουσία της. Θέλει να στρέψει τη χώρα προς τα δυτικά, θεμιτός στόχος που υποστηρίζεται από πολλούς Ουκρανούς. Το περίγραμμα της ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής δεν πρέπει να καθορίζετε από τη Ρωσία.
Η διαπραγμάτευση με τον Πρόεδρο της Ουκρανίας δεν θα οδηγήσει πουθενά. Δεν μπορεί να υπάρξει εμπιστοσύνη σε έναν άνθρωπο ο οποίος μετά την ανακήρυξη πολιτικής αμνηστίας δίνει το νεύμα για την χρήση πραγματικών πυρών εναντίον των πολιτικών του επικριτών. Μια γερμανική πρόταση δηλαδή ο Γκέρχαρντ Σρέντερ, ο πρώην καγκελάριος, προσπαθεί να φέρει μαζί τη κυβέρνηση και την αντιπολίτευση καταδεικνύει σαφώς ότι η όλη ιδέα της εξωτερικής διαμεσολάβηση είναι a non-starter στην Ουκρανία. Ο κ. Σρέντερ είναι φίλος του κ. Πούτιν και, μετά την ήττα του στις γερμανικές εκλογές του 2005, έσπευσε να αποδεχθεί μια ανώτερη θέση στην Gazprom. Η πρόσληψη του ως ειρηνοποιού θα επιβεβαιώσει την θέση του κ. Γιανουκόβιτς.
Η ΕΕ πρέπει να μιλήσει με σαφήνεια για την Ουκρανία. Ο κ. Γιανουκόβιτς πρέπει να φύγει, θα διαπραγματευτεί βοήθεια με μια ανοιχτή (open) κυβέρνηση που θα τον αντικαταστήσει και δεν θα κλείσει συμφωνίες με τον κ. Πούτιν πάνω στα κεφάλια του ουκρανικού λαού. Ο κ. Γιανουκόβιτς χρησιμοποίησε βία, αλλά ενήργησε από αδυναμία. Η ουκρανική αντιπολίτευση πρέπει, χωρίς να καταφύγει στη βία, να εκμεταλλευτεί αυτή την αδυναμία.
