Σχόλιο: To Chatam House είναι από τις μεγαλύτερες δεξαμενές σκέψης (think tanks) της Υπερεθνικής Eλίτ (Υ/Ε) που στήριξε όλους τους πολέμους της. Διαβάστε το ακόλουθο άρθρο που δημοσιεύθηκε χθες στους Financial Times (μια από τις ναυαρχίδες της Υ/Ε στα ΜΜΕ) να δείτε τι στόχους έχουν.

Υ.Γ. Στο μεταξύ αναφέρονται 35 νεκροί ΜΟΝΟ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΠΡΩΙ. ΣΦΑΓΗ ΚΑΝΟΝΙΚΗ…

Μην εγκαταλείψετε την Ουκρανία στη μάχη της για τις ευρωπαϊκές αξίες

Κυρώσεις και διαμεσολάβηση θα δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για μια λύση

Orysia Lutsevych (Η συγγραφέας είναι ερευνήτρια στο πρόγραμμα «Ρωσία και Ευρασία» στο Chatham House)

Πηγή: Financial Times (19 Φεβρουαρίου 2014 7:13 pm)

Μετάφραση: postbezorger

Οι πυρκαγιές που καίνε στο Κίεβο είναι ένδειξη ότι οι διαδηλωτές δίνουν μια διατεταγμένη μάχη για το μέλλον της Ουκρανίας. Περισσότεροι από μια ντουζίνα είναι επιβεβαιωμένα νεκροί και εκατοντάδες τραυματίες. Η υπόλοιπη Ευρώπη παρακολουθεί, παράλυτη.

Τρεις μήνες πριν, οι Ουκρανοί βγήκαν στους δρόμους ως απάντηση στην αφαίρεση των τελευταίων απομειναριών των δημοκρατικών και ευρωπαικών ελευθεριών (liberties). Η πλήρης αλλαγή πλεύσης  από την ιστορική εμπορική συμφωνία με την ΕΕ, προς την κατεύθυνση στενότερων δεσμών με την Ρωσία του Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν, θεωρήθηκε ως επιβολή από το κράτος αυστηρότερου ελέγχου επί των οικονομικών και πολιτικών ελευθεριών.

Από τότε ο Βίκτορ Γιανούκοβιτς, μαζί με το κυβερνών κόμμα των Περιφερειών, έχει χρησιμοποιησεί βία και διοικητικά εργαλεία για να συντρίψει τις διαδηλώσεις και να «σώσει τη δουλειά του»: νόμοι που περιορίζουν τις πολιτικές ελευθερίες, “τάγματα θανάτου” που συλλαμβάνουν, βασανίζουν και σκοτώνουν ακτιβιστές, και χιλιάδες ανακρίσεις και καταπίεση σε ηγετικές οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών. Πολλοί ακτιβιστές αναγκάστηκαν να διαφύγουν στο εξωτερικό, αλλά περισσότεροι από 30 εξακολουθούν να αγνοούνται. Το καθεστώς έχει απλώς χρησιμοποιήσει τις διαπραγματεύσεις με την αντιπολίτευση τις τελευταίες εβδομάδες για να αγοράσει χρόνο για να προετοιμαστεί για την τρέχουσα εμπλοκή στην πλατεία Maidan.

Αυτή η συνεχής πίεση της κυβέρνησης ριζοσπαστικοποίησε περαιτέρω τους διαδηλωτές και η κατάσταση κλιμακώθηκε. Το τελεσίγραφο από την κυβέρνηση την Τετάρτη που διέταζε τους διαδηλωτές να εκκενώσουν την κεντρική πλατεία, και η επίσημη εξουσιοδότηση προς τις (μη υποκείμενες σε μεταρρύθμιση) Μπέρκουτ (Berkut / Golden Eagle) δυνάμεις καταστολής, είναι η αιτία των πυρκαγιών και της αύξησης της βίας και των θανάτων.

Ένας πολιτικός συμβιβασμός μεταξύ της αντιπολίτευσης και της κυβέρνησης θα μπορούσε να επιτευχθεί, όταν άρχισαν οι διαδηλώσεις. Αυτή η προοπτική έχει εξαφανιστεί καθώς οι πρωταγωνιστές και στις δύο πλευρές επιδιώκουν να κερδίσουν την μάχη. Οι περισσότεροι διαδηλωτές δεν θα δεχτούν τώρα τίποτα λιγότερο από νέες νομοθετικές ή προεδρικές εκλογές, και την αναμόρφωση του πολιτικού συστήματος για να αποκατασταθεί η ισορροπία της εξουσίας.

Αυτός ο αγώνας είναι ουσιαστικός όσον αφορά το κυριαρχικό δικαίωμα των ανεξάρτητων κρατών να καθορίσουν τη μοίρα τους. Οι διαδηλωτές απορρίπτουν την ιδέα της χειραγώγησης από τη Ρωσία σε ένα ψυχροπολεμικού τύπου αγώνα για την εξουσία με τη Δύση. Η οικονομική και πολιτική πίεση που ασκείται από τη Ρωσία στην ουκρανική άρχουσα ελίτ κατάφεραν να εμποδίζουν τη στενότερη ενσωμάτωση με την ΕΕ. Οι επακόλουθες διαδηλώσεις ― οι χειρότερες από την ανεξαρτησία της Ουκρανίας το 1991 ― έχουν εκπλήξει τη Ρωσία, την ΕΕ και τις ΗΠΑ.

Η ΕΕ, για να είμαστε δίκαιοι, προσπάθησε να μεσολαβήσει. Αλλά μέχρι στιγμής δεν κατάφερε να αποτρέψει τη βία ή ακόμη και να θέσει τις αντιμαχόμενες πλευρές σε μια πορεία για σοβαρές διαπραγματεύσεις. Αυτό εν μέρει επειδή δεν ήταν σε θέση να μιλήσει με μία φωνή. Οι ηγέτες της αντιπολίτευσης και της κοινωνίας των πολιτών έχουν επανειλημμένα ζητήσει την επιβολή κυρώσεων κατά του καθεστώτος και των υποστηρικτών του. Η ΕΕ, που μέχρι στιγμής περιορίζεται στην καταδίκη της βίας και εκφράζει «σοβαρή ανησυχία», μπορεί τελικά να αναγκαστεί  σε δράση με ένα άνευ προηγουμένου γύρο κυρώσεων που ενδέχεται να συζητηθούν σε έκτακτη συνεδρίαση την Πέμπτη.

Σήμερα έξυπνες κυρώσεις σε περιουσιακά στοιχεία και βίζες είναι τα κύρια εργαλεία διαθέσιμα στην ΕΕ και τις ΗΠΑ για να επιφέρουν μια πολιτική λύση. Θα πρέπει να αντιμετωπίσουν τις κυρώσεις όχι ως τιμωρία, αλλά ως τρόπο για να αλλάξουν την επικίνδυνη ισορροπία και να μετακινήσουν τις περιχαρακωμένες γραμμές. Οι κυρώσεις θα είναι αποτελεσματική εάν ασκηθούν όχι μόνο στον κ. Γιανούκοβιτς και το άμεσο περιβάλλον του, αλλά και στα κύρια οικονομικά και πολιτικά στηρίγματά του. Αυτά περιλαμβάνουν ολιγάρχες, ορισμένοι από τους οποίους ελέγχουν βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος μέσω προστασίας . Είναι η αχίλλειος πτέρνα του. Αν το κόστος της επιχειρηματικής δραστηριότητας ως σύμμαχος του καθεστώτος γίνει πάρα πολύ υψηλό, οι υποστηρικτές του θα αποσύρουν την υποστήριξή τους και θα σχηματίσουν μια νέα κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Μαζί με τη διεθνή διαμεσολάβηση, αυτό θα μπορούσε να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για μια πολιτική επίλυση της κρίσης και να σταματήσει τον κύκλο της καταστολής και της βίας.

Η κατεύθυνση προς την οποία ο ουκρανικός δημοκρατικός αγώνας γέρνει έχει στρατηγική σημασία για την ΕΕ. Παρ ‘όλα τα εσωτερικά της προβλήματα, η ένωση έχει εμπνεύσει εκατομμύρια Ουκρανών με το μοντέλο της δημοκρατικής διακυβέρνησης, το κράτος δικαίου, το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την οικονομίας της αγοράς. Αυτό το όραμα έχει τροφοδοτήσει τις διαδηλώσεις.

Εάν τώρα η ΕΕ αποτύχει να ανταποκριθεί με ένα αποτελεσματικό και αποφασιστικό τρόπο, η διεθνή αξιοπιστία της και μαλακή ισχύς (soft power) θα λάβουν ένα επιπλέον χτύπημα. Είναι ένας αγώνας που ούτε η ΕΕ ούτε η Ουκρανία αντέχουν να χάσουν.