Σχόλιο : Δεν ταυτιζόμαστε απόλυτα με τις απόψεις του Gilad Αtzmon, όμως είναι αξιοπρόσεκτο ότι ένας Εβραίος ασκεί σκληρή κριτική ενάντια στο Σιωνισμό που τείνει ναι γίνει διεθνής κουλτούρα σήμερα…

Στο κρεββάτι με τον Bibi

Gilad Atzmon (7 Μαϊου 2013)

Πηγή: http://www.gilad.co.uk/writings/in-bed-with-bibi.html 

Για άλλη μια φορά βλέπουμε το γνωστό μοτίβο: οι ενωμένοι «προοδευτικοί» μας ― μια πραγματική συναγωγή, μια κολλεκτίβα μεγάλων ανθρωπιστών ― παρέχουν την υποστηρίξη τους στους καταπιεσμένους. Αυτή τη φορά είναι ο «συριακός λαός», τον οποίο επιθυμούν να απελευθερώσουν και ο εχθρός τους είναι προφανώς ο Μπασάρ Αλ-Άσαντ.

Είναι ένα μοτίβο που το γνωρίζουμε ήδη πολύ καλά. Πριν από το «Πόλεμο κατά της Τρομοκρατίας» γίναμε μάρτυρες πολύχρονων εντατικών εκστρατειών από προοδευτικές ομάδες για τα δικαιώματα των Φεμινιστριών και των Γκέι για τα δικαιώματα των γυναικών στο Αφγανιστάν. Ο Προοδευτικός «τύπος» αποδοκιμάζει επίσης την τρέχουσα κατάσταση της ιρανικής επανάστασης. Πολύ συχνά αυτός ή αυτή επιμένουν ότι πρέπει να απελευθερώσουμε τους Ιρανούς. Αυτή την εβδομάδα, για άλλη μια φορά, είδαμε ένα ενιαίο μέτωπο από τους Tariq Ali, Ilan Pappe, Fredric Jameson, Norman Finkelstein και άλλους πολύ καλούς ανθρώπους. Καθαρά, μας ζητούν να «απελευθερώσουμε τους Σύρους».

Αγωνίζονται ανοιχτά για την ανατροπή του καθεστώτος του Μπασάρ αλ-Άσαντ. Καλούν τους «ανθρώπους του κόσμου» να πιέσουν το καθεστώς της Συρίας να σταματήσει την καταπίεση και τον πόλεμο κατά του «λαού της Συρίας». «Απαιτούμε», λένε, «ο Μπασάρ αλ-Άσαντ να φύγει αμέσως χωρίς δικαιολογίες, έτσι ώστε η Συρία να μπορέσει να αρχίσει ταχεία ανάρρωση προς ένα δημοκρατικό μέλλον.»

Εδώ είμαστε λοιπόν. Ali, Jameson, Pappe, Finkelstein & Co, υπό το φως των πρόσφατων ισραηλινών επιθέσεων στη Συρία, θα είχατε την καλοσύνη, Κύριοι, να μας πείτε ποιον υποστηρίζετε; Είστε με την μεριά του Άσαντ ή του Νετανιάχου;

Κάποιος μπορεί να αναρωτηθεί πώς συμβαίνει και οι προοδευτικοί μας, παρά την καλή θέληση και τα ανθρωπιστικά διαπιστευτήριά τους, κατάφεραν για άλλη μια φορά να καταλήξουν στο κρεβάτι με τον Bibi;

Η απάντηση είναι πραγματικά ανησυχητικά απλή. Η προοδευτική φιλοσοφία είναι η πιο πρόσφατη και πιο προηγμένη μορφή ιδεολογικής «εκλεκτότητας» (choseness). Αποκαλώντας τον εαυτό σου προοδευτικό προφανώς συνεπάγεται ότι κάποιος άλλος πρέπει να είναι «αντιδραστικός». Μια αυτόκλητη ελιτίστικη άποψη που είναι εγγενώς μισαλλόδοξη και ρατσιστική.

Προοδευτικότητα είναι ένας κανόνας αφιερωμένος στην ιδεολογία Tikun Olam (διόρθωσε το σύμπαν). Βασίζεται στην ιδέα ότι εκείνοι που υποστηρίζουν προοδευτικές ιδέες «ξέρουν καλύτερα». Ξέρουν τι είναι σωστό και ποιος είναι λάθος. Ο Προοδευτικός ξέρει πώς να διακρίνει μεταξύ του Kosher και του Taref. Οι προοδευτικές φωνές σε αυτή την περίπτωση με κάποιο τρόπο κάνουν τα στραβά μάτια στο δυσάρεστο γεγονός ότι είναι στην πραγματικότητα ο συριακός στρατός, κυρίως σουνίτες, που μάχεται τους λεγόμενες «αντάρτες της Συρίας», που είναι μια ετερόκλητη μάζωξη ξένων μισθοφόρων.

Ίσως οι προοδευτικοί παρεμβατιστές μας θα έπρεπε να διαβάζουν πιο συχνά τον Robert Fisk – σε τελική ανάλυση, ο Fisk ίσως είναι ο μόνος αξιόπιστος αγγλόφωνος δημοσιογράφος στην περιοχή. «Η λέξη ‘δημοκρατία’ και το όνομα του Άσαντ δεν δένουν πολύ καλά στο μεγαλύτερο μέρος της Συρίας» αναφέρει ο Fisk, αλλά συνεχίζει, «τείνω να πιστεύω ότι οι στρατιώτες που επίσημα ονομάζονται ο Συριακός Αραβικός Στρατός αγωνίζονται για τη Συρία και όχι για τον Assad. Αλλά πολεμάν και ίσως, προς το παρόν, κερδίζουν ένα ανίκητο πόλεμο.

Έχοντας αυτό κατά νου, θα περίμενα οι προοδευτικοί διανοούμενοι, ανάμεσά τους σεβαστοί ιστορικοί και πολιτικοί επιστήμονες, να είναι ελαφρώς πιο «εξελιγμένοι» και να αναλογιστούν λίγο περισσότερο πριν παράσχουν στο Ισραήλ ένα ηθικό πράσινο φως για να ξεκινήσει μια νέα παγκόσμια σύγκρουση.

Έχω την τάση να πιστεύω ότι είναι καιρός οι προοδευτικοί ανθρωπιστές μας να  ασχοληθούν με την προδικαστική ηθική έρευνα. Θα ανακαλύψουν, μια για πάντα, τι είναι αυτό που συνιστά τους ηθικούς λόγους για κάθε μορφή επέμβασης. Πιστεύω ότι, πριν κηρύξετε «Tikun Olam» και αξιώσετε να «διορθώσετε τον κόσμο», στο όνομα της συνηθισμένης επίκλησης της «κοινωνίας των πολιτών» και του «διεθνούς δικαίου», ίσως θελήσετε να διορθώσετε τον εαυτό σας πρώτα.

 Μετάφραση: Postbezorger