Σχόλιο: Τη στιγμή που στην Πολωνία μαζεύονται ειδικές δυνάμεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ για «στρατιωτικές ασκήσεις», προς την ακόμα ενεργότερη υποστήριξη της στρατιωτικής επέμβασης των πραξικοπηματιών του Κιέβου στην Ανατολική Ουκρανία, μαθαίνουμε από άρθρο που δημοσιεύτηκε στο Voltairenet ότι:

Η Πολωνία είχε παράσχει εκπαίδευση στους πραξικοπηματίες δύο μήνες πριν από το πραξικόπημα

Thierry Meyssan

Πηγή: Voltairenet.org (19/04/2014) μέσω Waltendegewalt (επιμέλεια και εμφάσεις στο κείμενο δικές μας)

Το πολωνικό αριστερό εβδομαδιαίο περιοδικό Nie δημοσίευσε πρόσφατα μια μαρτυρία-σοκ για την εκπαίδευση που έλαβαν οι πιο βίαιοι ακτιβιστές τού «Ευρωμαϊντάν» [Σ.Ε. των «λαϊκών» διαδηλώσεων που έριξαν την κυβέρνηση Γιανούκοβιτς].

Σύμφωνα με την εν λόγω πηγή,[i] το υπουργείο εξωτερικών τής Πολωνίας προσκάλεσε τον περασμένο Σεπτέμβριο 86 μέλη τού «Δεξιού Τομέα» [Pravyi Sektor], στο πλαίσιο, υποτίθεται, ενός προγράμματος «ανταλλαγής φοιτητών». Στην πραγματικότητα, οι προσκεκλημένοι, πολλοί από τους οποίους ήταν άνω των 40 ετών, δεν ήταν «φοιτητές».

Αντίθετα με ό,τι προέβλεπε το επίσημο πρόγραμμα, οι προσκεκλημένοι τού πολωνού Υπ.Εξ. δεν πήγαν στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο τής Βαρσοβίας, αλλά στο αστυνομικό εκπαιδευτικό κέντρο τού Λεγκιονόβο, που βρίσκεται σε απόσταση μιας ώρας από την πρωτεύουσα. Εκεί έλαβαν εντατική εκπαίδευση 4 εβδομάδων με αντικείμενα τη διαχείριση πλήθους, την ταυτοποίηση προσώπων, τακτικές μάχης, την καθοδήγηση και εν γένει συμπεριφορά σε καταστάσεις κρίσης (όπως, για παράδειγμα, την προστασία από δακρυγόνα και την τήρηση τής τάξης), την κατασκευή οδοφραγμάτων και κυρίως την σκοποβολή συμπεριλαμβανομένου και τού χειρισμού όπλων ελεύθερης σκόπευσης.

Η εν λόγω εκπαίδευση έλαβε χώρα τον Σεπτέμβριο τού 2013, ενώ, όπως, οι διαμαρτυρίες στην πλατεία Μαϊντάν θεωρείται ότι εκκίνησαν ως απάντηση στο διάταγμα που έλαβε στις 21/11 ο ουκρανός πρωθυπουργός Νικολάι Αζάροφ για αναστολή των διαπραγματεύσεων σε σχέση με την υπογραφή τής συμφωνίας σύνδεσης με την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Το περιοδικό αναφέρεται σε φωτογραφίες από το εκπαιδευτικό πρόγραμμα, όπου εμφανίζονται οι Ουκρανοί εκπαιδευόμενοι με ναζιστικά σύμβολα και στολές και οι Πολωνοί εκπαιδευτές τους με πολιτικά.

Τα στοιχεία αυτά ρίχνουν νέο φως στο ψήφισμα το οποίο υιοθετήθηκε τον περασμένο Δεκέμβριο από το Πολωνικό Κοινοβούλιο και με το οποίο δηλώθηκε η «αμέριστη αλληλεγγύη [της] στους Ουκρανούς πολίτες, οι οποίοι με αποφασιστικότητα [εξέφρασαν] προς όλους τη βούλησή τους να εξασφαλίσουν την πλήρη συμμετοχή τής χώρας τους στην ΕΕ». Φυσικά, οι βουλευτές αγνοούσαν τότε ότι η χώρα τους είχε ήδη παράσχει εκπαίδευση στα άτομα που θα επιχειρούσαν (— και που εν τέλει κατάφεραν) να καταλάβουν την εξουσία στην Ουκρανία.

Το συγκεκριμένο σκάνδαλο καταδεικνύει τον ρόλο που έχει αναθέσει το ΝΑΤΟ στην Πολωνία  και ο οποίος είναι παρόμοιος με εκείνον τής Τουρκίας σε σχέση με τη Συρία. Η κυβέρνηση του φιλο-Ευρωπαίστή φιλελευθέρου Donald Tusk είναι πλήρως αφοσιωμένη σε αυτό τον ρόλο. Ο Πολωνός υπουργός Εξωτερικών Σικόρσκι, δημοσιογράφος και πρώην «πολιτικός πρόσφυγας» στο Ηνωμένο Βασίλειο, ήταν ο πρωτεργάτης τής ένταξης τής Πολωνίας στο ΝΑΤΟ. Με την ιδιότητά του ως μέλους τού αποκαλούμενου «Τριγώνου τής Βαϊμάρης», είχε συμμετάσχει, εκπροσωπώντας την ΕΕ, στις διαπραγματεύσεις που κατέληξαν στην υπογραφή τής συμφωνίας τής 21/2/14 ανάμεσα στον έκπτωτο πρόεδρο Βίκτορ Γιανουκόβιτς και στους τρεις κύριους ηγέτες τού Ευρω-Μαϊντάν.[ii] Είναι περιττό να ειπωθεί ότι ο Ουκρανός Πρόεδρος δεν είχε γνώση του εναγκαλισμού του Πολωνού αντιπροσώπου με τους διαδηλωτές.. Όσο για τον υπουργό εσωτερικών τής Πολωνίας και συντονιστή τής ειδικής υπηρεσίας ασφαλείας Μπ. Σιενκίεβιτς (δισέγγονος τού συγγραφέα τού «Κβο Βάντις» Χένρικ Σιενκίεβιτς), αυτός ήταν ένας εκ των ιδρυτών τής μυστικής υπηρεσίας τής χώρας, τής «Υπηρεσίας Προστασίας τού Κράτους» (Urząd Ochrony Państwa). Υπήρξε επίσης για ένα διάστημα αναπληρωτής διευθυντής τού Κέντρου Ανατολικών Σπουδών (Ośrodek Studiów Wschodnich), ενός εθνικού ινστιτούτο ερευνών με αντικείμενο την Αν. Ευρώπη και τα Βαλκάνια και, πιο συγκεκριμένα, την Ουκρανία και την Τουρκία. Μέσω των συμφωνιών του με το Ίδρυμα Κάρνεγκι,[iii] το συγκεκριμένο ινστιτούτο ασκεί μεγάλη επιρροή στη διαμόρφωση τής δημόσιας αντίληψης στις δυτικές χώρες όσον αφορά την επικαιρότητα.

Κατά την πρωθυπουργία τής Τζούλια Τιμοσένκο (2007-2010) ο σημερινός «υπηρεσιακός» πρόεδρος τής Ουκρανίας Ολεξάντερ Τουρτσίνοφ ήταν ο επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών τής χώρας και στη συνέχεια υπηρέτησε ως αντιπρόεδρος τής κυβέρνησης. Τη συγκεκριμένη περίοδο συνεργαζόταν επίσης στενά με τους Πολωνούς Ντόναλντ Τουσκ (όταν αυτός ήταν ήδη πρωθυπουργός τής χώρας), Ρ. Σικόρσκι (τον τότε Υπουργό Άμυνας) και τον Μπ. Σιενκίεβιτς (διευθυντή τής ιδιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών ASBS OTHAGO).

Για την ανατροπή τής κυβέρνησης τής γειτονικής της χώρας, η Πολωνία στηρίχθηκε στους νεοναζί ακτιβιστές, με τον ίδιο τρόπο που η Τουρκία επιχείρησε να ανατρέψει την συριακή κυβέρνηση χρησιμοποιώντας την Αλ Κάιντα. Δεν πρέπει να προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι οι σημερινές πολωνικές αρχές προσφεύγουν στις υπηρεσίες των δισέγγονων των ναζί, που η CIA είχε στο παρελθόν ενσωματώσει στο Nατοϊκό δίκτυο Gladio αξιοποιώντας τους έτσι στον αγώνα ενάντια στην ΕΣΣΔ. Αρκεί μόνο να θυμηθούμε την αντιπαράθεση που ξέσπασε κατά τη διάρκεια των Πολωνικών προεδρικών εκλογών το 2005: ο [συντηρητικός] δημοσιογράφος και βουλευτής Γιάτσεκ Κούρσκι (Jacek Kurski) είχε τότε αποκαλύψει ότι ο Γιόζεφ Τουσκ (Józef Tusk), ο παππούς τού σημερινού Πολωνού πρωθυπουργού, είχε καταταχθεί ως εθελοντής στη Βέρμαχτ. Αφού πρώτα διέψευσε τις πληροφορίες, ο Ντ. Τουσκ τελικά παραδέχτηκε ότι ναι μεν ο παππούς του είχε υπηρετήσει στον Ναζιστικό στρατό, αλλά επρόκειτο για υποχρεωτική κατάταξη μετά την προσάρτηση τού Γκντάνσκ ― ένα στοιχείο από το παρελθόν που λέει πολλά για τον τρόπο επιλογής των πρακτόρων τής Ουάσινγκτον στην Αν. Ευρώπη.

Εν ολίγοις, ενώ εμφανιζόταν να συμμετέχει καλόπιστα στις διαπραγματεύσεις για τη διαμόρφωση τής συμφωνίας εκτόνωσης τής 21ης Φεβρουαρίου, η Πολωνία είχε προηγουμένως παράσχει εκπαίδευση στους «εξεγερμένους» που θα ανέτρεπαν την επομένη τον εκλεγέντα πρόεδρο τής Ουκρανίας Β. Γιανουκόβιτς.

Όπως εξάλλου προκύπτει και από την τηλεφωνική συνομιλία μεταξύ τής αμερικανίδας υφυπουργού Εξωτερικών [για την Ευρώπη] Βικτόρια Νούλαντ και τού πρέσβη Τζέφρι Πάιατ, δεν υπάρχει πλέον καμία αμφιβολία ότι το πραξικόπημα οργανώθηκε καθ’ υπόδειξη των ΗΠΑ.[iv]

Είναι επίσης εξίσου βέβαιο ότι στο πραξικόπημα συμμετείχαν και άλλα μέλη τού ΝΑΤΟ, όπως κυρίως η Λιθουανία (στο παρελθόν η Ουκρανία ηγεμονεύονταν από την Πολωνική-Λιθουανική αυτοκρατορία) και το Ισραήλ με την ιδιότητά του ως άτυπου μέλους τού Ατλαντικού στρατιωτικού επιτελείου.[v] Η εν λόγω διευθέτηση υποδηλώνει ότι σήμερα το ΝΑΤΟ λειτουργεί ένα νέο δίκτυο Gladio στην Αν. Ευρώπη .[vi] Επιπλέον, γνωρίζουμε ότι μετά το πραξικόπημα και σε συνεννόηση με τη CIA χρησιμοποιήθηκαν στη χώρα Αμερικάνοι μισθοφόροι της Greystone Ltd,  θυγατρικής τής Academi.[vii]

Τα παραπάνω δεδομένα τροποποιούν ριζικά την  αντίληψη  αναφορικά με το πραξικόπημα τής 22/2. Υπονομεύουν τα επιχειρήματα που διοχέτευσε στον τύπο το Στέιτ Ντιπάρτμεντ (και κυρίως με τα σημεία 3 & 5 τής έκθεσης τής 5ης Μαρτίου)[viii],και συνιστούν αιτία Πράξης Πολέμου βάση του διεθνούς δικαίου.. Ως εκ τούτου, η επιχειρηματολογία που προβλήθηκε από τα δυτικά κράτη σε σχέση με τα κατοπινά γεγονότα, συμπεριλαμβανομένων και τής προσχώρηση τής Κριμαίας στη Ρωσική Ομοσπονδία και των σημερινών εξεγέρσεων στην ανατολική και νότια Ουκρανία, είναι άκυρα και ανυπόστατα.