Ο παρακάτω αναλυτής του ακομπλεξάριστα υπερ-συστημικού BBC εύστοχα περιγράφει την μετατροπή των “σοσιαλιστών” του ΣΥΡΙΖΑ σε σοσιαλφιλεύθερους (όπως έγινε βέβαια προ πολλού στην Βρετάνια με τους Εργατικούς). Θα έπρεπε όμως να είχε καταλάβει πως ότι έγινε με την αριστερά πτέρυγα του Εργατικού κόμματος (μετά βέβαια από χρόνια συγκρούσεων με τους Μπλερικούς), δηλαδή ο τελικός περιορισμός τους σε μια ‘γραφική μειονότητα μέσα στο κόμμα για να δίνουν την εντύπωση του «πολυτασικού κόμματος», ήδη γίνεται στον ΣΥΡΙΖΑ και χωρίς καμία μάχη από την «αριστερή πλατφόρμα» μέσα σε αυτό (Λαφαζανης, Λαπαβιτσας κλπ). Όλοι αυτοί απλά προβάλουν κάποιες “αντιρρησούλες” στο μαζικό ξεπούλημα για χάρη βέβαια “της ενότητας της Αριστερής κυβέρνησης” η “της ενότητας του Λαού”, που λέει και ο ανεκδιήγητος Μίκης Θεοδωράκης (δηλαδή της ενότητας και με τους σοσιαλφιλελεύθερους)!
ΠΗΓΗ: Robert Peston, υπεύθυνος σύνταξης για τα Οικονομικά, “Syriza dumps Marx for Blair”, BBC, (24.02.2015)
Ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών Γιάννης Βαρουφάκης ρισκάρει να εξασφαλίσει την οικονομική σταθερότητα με κόστος την πολιτική αστάθεια.
Στη σύντομη διάρκεια της τελευταίας ελληνικής οικονομικής κρίσης, ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να έχει μετατραπεί σε αυτό που στο Ηνωμένο Βασίλειο θα λέγαμε ως μετατροπή των παραδοσιακών αριστερών σε Μπλερ-ικούς .
Στις μεταρρυθμίσεις που πρότεινε ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών Γιάννης Βαρουφάκης για να εξασφαλίσει παράταση τεσσάρων μηνών του προγράμματος διάσωσης, εξαφανίστηκαν η φαινομενική αδιάλλακτη εχθρότητα προς τις ιδιωτικοποίησεις, η αποφασιστικότητα για την επαναπρόσληψη των απολυμένων εργαζομένων του δημόσιου τομέα, και η επιθυμία για ταχεία αύξηση των κατώτατων μισθών
..ή για να το θέσουμε αλλιώς, το πρόγραμμα πάνω στο οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε τις πρόσφατες γενικές εκλογές έχει ανακατασκευαστεί σημαντικά.
Στη θέση του ήρθε αυτό που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε τα μέτρα του «Νέου ΣΥΡΙΖΑ»: δεσμεύσεις για, τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας του δημόσιου τομέα και την εξάλειψη των σπαταλών, την προώθηση του ανταγωνισμού με μια ενισχυμένη Επιτροπή Ανταγωνισμού, τη μεταρρύθμιση της αγοράς εργασίας, τον εξορθολογισμό των συνταξιοδοτικών ταμείων, την μη αντιστροφή των ιδιωτικοποιήσεων και να μια ρεαλιστική προσέγγιση για τις μελλοντικές πωλήσεις κρατικών περιουσιακών στοιχείων.
Τι συνέβη στο σοσιαλισμό της κυβέρνησης; Παραμένει σε ένα υστερόγραφο για τις μεταρρυθμίσεις με τίτλο «ανθρωπιστική κρίση» – στο οποίο υπόσχεται «στοχευόμενα μέτρα χωρίς χρηματικό κόστος», όπως κουπόνια τροφίμων, για την αντιμετώπιση της φτώχειας. Αλλά ακόμη και εδώ δεσμεύεται ότι δεν θα έχουν “καμία αρνητική δημοσιονομική επίπτωση».
Τούτου λεχθέντος, η πλουτοκρατία στην Ελλάδα εξακολουθεί να έχει κάποιο λόγο να φοβάται, διότι ο κ Βαρουφάκης λέει ότι είναι αποφασισμένος να μειώσει τη νόμιμη φοροαποφυγή και τη παράνομη φοροδιαφυγή, και να πατάξει ανηλέητα την ενδημική διαφθορά.
Πιθανώς η ταχύτερη επανεφεύρεση παγκοσμίως για το τι σημαίνει να είσαι σοσιαλιστής θα πείσουν την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο – και το Βερολίνο, πάνω απ ‘όλα – ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πλέον σοβαρός για τον εκσυγχρονισμό της ελληνικής οικονομίας ως προϋπόθεση για τη λήψη της συνέχισης της χρηματοδοτικής αρωγής.
Αλλά στην προσπάθεια του να κατευνάσει το Ευρωπαϊό οικονομικό κατεστημένο, το οποίο μόνο λίγες μέρες πριν έβλεπε ως εχθρό, ο κ Βαρουφάκης κινδυνεύει να αποξενώσει τους φίλους του, τα μέλη και τους υποστηρικτές του πολύ νεαρού κόμματός του.
Ο κίνδυνος γι ‘αυτόν είναι ότι «αγοράζει» οικονομική και χρηματοπιστωτική σταθερότητα με κόστος την πολιτική αστάθεια.
