ΠΗΓΗ: Anthee Carassava,”There is a growing domestic backlash against Alexis Tsipras and his ruling coalition”,
The Times, May 29 2015
Συγκεντρωμένη σε μια καλύβα στα δυτικά της Αθήνας, μια ετερόκλητη στρατιά καπνιζόντων αρριμανώς κομμουνιστών σχεδιάζει αυτό που περιγράφει ως πόλεμο ενάντια στο κράτος.
Δεν έχουν χρήματα για να χρηματοδοτήσουν την επίθεσή τους, πόσο μάλλον όπλα ή πυρομαχικά, αλλά έχουν ενθουσιασμό και είναι έτοιμοι για εξέγερση εναντίον της κυβέρνησης, όπως αυτή που έκαναν οι ανθρακωρύχοι της Βρετανίας πριν από 30 χρόνια.
«Θα είναι οδυνηρό – άσχημο και αιματηρό,» λέει ο Παναγιώτης Ευθυμίου, ηγετικό στέλεχος του συνδικάτου των μεταλλεργατών στο λιμάνι της πόλης του Περάματος. «Θα πρέπει να μας βγάλουν έξω σε σακούλες πτωμάτων, πρώτα, πριν προχωρήσει οποιοδήποτε σχέδιο να πουληθεί αυτό το λιμάνι.”»
Από τη νίκη της στις εκλογές νωρίτερα αυτό το χρόνο, η ριζοσπαστική αριστερή κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα έχει συγκρουστεί με τους Ευρωπαίους πιστωτές και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, υποσχόμενη να σταματήσει τις μεταρρυθμίσεις, συμπεριλαμβανομένων των ιδιωτικοποιήσεων, για να προσπαθήσει να τερματίσει πέντε ζοφερά χρόνια λιτότητας.
Τέσσερις μήνες μετά την ανάληψη των καθηκόντων της, όμως, και αντιμέτωπη με την εξάντληση των ταμειακών αποθεμάτων, ο Αλέξης Τσίπρας, ο πρωθυπουργός, συμφώνησε για τις εκποιήσεις, μια σημαντική στροφή από τις λαϊκιστικές υποσχέσεις κατά της λιτότητας που έπεισε εκατομμύρια Ελλήνων, συμπεριλαμβανομένων πολλών από τους χαλυβουργούς του Περάματος, να τον ψηφίσουν.
Τώρα οι εργαζόμενοι υπόσχονται ότι ήρθε η ώρα της ανταμειβής. «Είναι σκανδαλώδες,» λέει ο κ Ευθυμίου. «ο Τσίπρας αποδεικνύεται χειρότερος από το [Αντώνη] Σαμαρά [ο προηγούμενος, συντηρητικός πρωθυπουργός], ο οποίος αρχικά εισήγαγε τα σχέδια αυτά.»
«Κόλαση»· κάνει μια παύση για να πάρει μια βαθιά ρουφηξιά από το τσιγάρο του, «αυτός είναι ακόμη χειρότερος και από τη Μάργκαρετ Θάτσερ. Τουλάχιστον εκείνη ήταν πιστή στις πεποιθήσεις της. Ο Τσίπρας είναι προδότης, ένας ακροβάτης τσίρκου πηδώντας από λεπτό σε λεπτό από τη μία θέση στην άλλη.»
Η στροφή 180 μοιρών είναι μια παραχώρηση προς τους διεθνείς πιστωτές, καθώς οι συνομιλίες για την εξασφάλιση μια δόσης χρημάτων διάσωσης και να αποφευχθεί η εθνική χρεοκοπία φτάνουν στο τέλος τους πριν από την προθεσμία εξόφλησης στις 5 Ιουνίου.
Αθέτηση αυτής της πληρωμής θα μπορούσε να προκαλέσει μια χαοτική πτώχευση και να αναγκάσει την Ελλάδα να βγει από την ευρωζώνη, αν και η ελληνική κυβέρνηση προσπάθησε να δημιουργήσει ελπίδες για συμφωνία χθες, υπονοώντας ότι θα μπορούσε να επιτευχθεί αυτό το Σαββατοκύριακο.
Όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα, οι εργαζόμενοι του Περάματος είναι αμετακίνητοι και σχεδιάζουν να απεργήσουν στις 4 Ιουνίου, υπογραμμίζοντας την αυξανόμενη εγχώρια αντίδραση εναντίον του κ. Τσίπρα και του κυβερνώντος συνασπισμού του αν δεχτεί μια συμφωνία που περιλαμβάνει νέα μέτρα λιτότητας.
«Αυτός [ο Τσίπρας] μπορεί να υπογράψει οποιαδήποτε συμφωνία του αρέσει», λέει ο Νίκος Νικολάου, ένας άνεργος εργάτης στο Πέραμα. «Αλλά δεν θα καθήσουμε στα αυγά μας να το καταπιούμε.»
Οι προσφορές έχουν ήδη ανοίξει για το 51% των μετοχών του Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς, κορυφαίου ναυτιλιακού κέντρου της Μεσογείου. Η Cosco Pacific, μια κινεζική εταιρεία που λειτουργεί τρεις τερματικούς σταθμούς εμπορευματοκιβωτίων στον λιμένα, παραμένει το φαβορί σε μια συμφωνία που θα μπορούσε να φτάσει μέχρι και τα € 800.000.000. Είναι ασαφές αν κάποια χρήματα θα πάνε στις πασχίζουσες τοπικές οικονομίες.
Κάποτε μια ζωντανή πόλη της εργατικής τάξης που φιλοξενεί μερικούς από τους καλύτερους τεχνικούς στον κόσμο και τα πιο πολυσύχναστα ναυπηγεία στην Ελλάδα, το Πέραμα δέχεται τη σφοδρότητα της οικονομικής ύφεσης.
Η ανεργία εκτοξεύτηκε στο 45%. Το ναυπηγείο απασχολούσε κάποτε 5.000 εργαζόμενους. Περίπου το 95% είναι τώρα άνεργοι και οι μισθοί έχουν περικοπεί από € 2.000 την εβδομάδα σε € 40 την ημέρα.
«Κανείς εδώ δεν απαντά στο τηλέφωνό του πια», λέει ο Μιχάλης Zapounis, 62, ιδιοκτήτης μιας τοπικής εταιρείας επισκευής πλοίων. «Ξέρουν ότι είναι οι τράπεζες, οι δικηγόροι, τα γεράκια που μας κυνηγούν για τα δανεικά.»
Σε αντίθεση με το μεγαλύτερο μέρος των κομουνιστών εργαζομένων του Περάματος, κατηγορεί την Ένωση για πάρα πολύ ισχυρές και υπερβολικές απαιτήσεις από τους πλοιοκτήτες, οι οποίοι προτιμούν τώρα να επισκευάζουν τα πλοία τους σε χώρες όπως η Τουρκία, με φθηνότερο εργατικό κόστος.
«Οι Έλληνες εφοπλιστές ήρθαν σε μας πριν από μερικά χρόνια για να κάνουν μια συμφωνία», λέει. «Μας είπαν ότι θα εξυπηρετούν όλα τους τα σκάφη εδώ υπό την προϋπόθεση ότι κανένας εργαζόμενος δεν θα απεργήσει. Η Ένωση έσκισε την πρόταση και από τότε πήραμε την κάτω βόλτα.»
