Με την τελευταία μας ανακοίνωση αναδείξαμε την κατάντια μιας «Αριστεράς» που, εμπνεόμενη από την ιδεολογία της Παγκοσμιοποίησης και των «ανοιχτών συνόρων» εντός της παγκόσμιας καπιταλιστικής αγοράς (δηλαδή της κερδοφόρας ζούγκλας του Σόρος, των Βαρουφάκηδων, του ΣΥΡΙΖΑ και λοιπών), δεν διστάζει να συκοφαντεί μαζικά τους λαούς της Ευρώπης, οι οποίοι με διάφορους τρόπους αντιστέκονται σε αυτή τη μαζική απάτη –Μια απάτη την οποία η «Αριστερά» έχει το θράσος να την παρουσιάζει και ως «ηθικό της πλεονέκτημα»! Φυσικά, μέσα σε αυτούς τους τρόπους αντίδρασης δεν μπορούν να αποκλειστούν περιπτώσεις όπου πράγματι κάποια μικρά, κατά κανόνα, τμήματα του πληθυσμού στρέφονται στον ρατσισμό και την Ισλαμοφοβία, αφού η επιστροφή σε ανορθολογισμούς είναι αναμενόμενο σύμπτωμα του πιο άγριου σήμερα σταδίου της Παγκοσμιοποίησης (βλ. για την άνοδο του νέου Ανορθολογισμού εδώ). Όταν όμως η «πεφωτισμένη» παγκοσμιοποιητική Αριστερά μας συσκοτίζει συστηματικά το γεγονός ότι η μεγάλη πλειοψηφία των λαών αυτών στρέφεται κατά της μαζικής μετανάστευσης για λόγους οικονομικούς και εθνικής κυριαρχίας, η οποία καταστρέφεται ακόμα χειρότερα μέσα στη ζούγκλα του ανταγωνισμού με τους μετανάστες, και αντί προτάσεων για μια άλλη ανθρώπινη κοινωνία, καταφεύγει στη χύμα «φασιστολογία», δείχνει ότι έχει βρει στην πιο άθλια συκοφαντία το τελευταίο αποκούμπι της τελειωτικής ηθικής και πολιτικής παρακμής της. Και αυτή είναι εγκληματική κατάντια ενός κομματιού της κοινωνικής σκέψης και δράσης που αντί να πρωτοστατεί στο χτίσιμο μιας άλλης, ορθολογικής κοινωνίας, σέρνεται πίσω από τα «προτάγματα» της Υπερεθνικής Ελίτ και των πιο αδίστακτων εξουσιαστών διεθνώς, τύπου Σόρος.

Πίσω όμως από τη «φασιστολογία» της, με την οποία δεν διστάζει να βαφτίσει «φασίστες» άτομα και κινήσεις με ιστορία στους κοινωνικούς αγώνες, στην πραγματικότητα κρύβεται σήμερα η ανάγκη αυτής της «Αριστεράς» να εξαργυρώσει τους «αγώνες» που έκανε τόσο καιρό για να χτίσει την «καλή πλευρά της Παγκοσμιοποίησης». Είναι η ανάγκη της να βολευτεί και να βολέψει τους κολλητούς της (φαινόμενο που ειδικά στην Ελλάδα ανθεί γιατί έχουμε μια αντίστοιχα πελατειακή και διεφθαρμένη «αριστερά»). Η Παγκοσμιοποιητική Αριστερά προοριζόταν δηλαδή από το κατεστημένο να γίνει ο «καλός μπάτσος» της Παγκοσμιοποίησης, κάτι που μπορεί σήμερα ο καθένας να διαπιστώσει αν δει την αγοραία «ανθρωπιστική» θεματολογία και τη συναφή «φασιστολογία» των δημοφιλών φυλλάδων και ΜΜΕ της, τύπου Γκάρντιαν, Εφημερίδα Συντακτών, ΕΡΤ στα παρ’ ημίν κλπ., καθώς και των αφελών ακολούθων τους…

(Βλ. για ποιο λόγο η φασιστολογία και ο κίνδυνος του Φασισμού είναι σήμερα εκτός τόπου και χρόνου, αν όχι εντελώς παραπλανητικά, εκτός των άλλων, αναλυτικά εδώ: Ανακοίνωση ΜΕΚΕΑ: Όχι στην προσπάθεια παραπλάνησης των λαϊκών στρωμάτων (Antifa Uber Alles))

Τι έκανε όμως η «ανθρωπιστική» «Αριστερά» της Παγκοσμιοποίησης όλο αυτό το διάστημα και ειδικά τις δυο τελευταίες δεκαετίες, που οργίαζε η Νέα Διεθνής Τάξη, με την οικονομική της βία να καταστρέφει την αυτοδυναμία των κοινοτήτων και των λαών στον Νότο (με αποτέλεσμα τη μαζική οικονομική μετανάστευση), και με τους πολέμους της που δημιουργούσαν τα τσουνάμι προσφύγων για τους οποίους οδύρεται και «φιλανθρωπεί» τώρα, αγκαζέ με όλο το κατεστημένο; Πού βρισκόταν όταν κάποιοι άλλοι, οι δήθεν «φανατικοί», αν όχι …φασίστες (!), κονταροχτυπιούνταν με τα δεξιά και «αριστερά» όργανα της Υπερεθνικής Ελίτ, στο να αναδείξουν τους υπαίτιους των πολέμων, από τη Γιουγκοσλαβία και το Ιράκ, μέχρι τη Λιβύη, στη Συρία; Βρισκόταν στην αντίπερα όχθη, κρατώντας στην καλύτερη περίπτωση ίσες αποστάσεις, ή μιλώντας για «λαϊκές επαναστάσεις» που δήθεν …απέτυχαν στην πορεία, και ανακαλύπτοντας την πιο «κατάλληλη στιγμή» δικτάτορες που έπρεπε να πέσουν, αναμασώντας το σκεπτικό της Χίλλαρυ, του Ομπάμα, της Υπερεθνικής Ελίτ και των οργάνων της. Και ήταν φαίνεται κρυφός της πόθος τελικά να καταστραφούν αυτοί οι λαοί, αφού συστηματικά αποσιωπούσε όλο αυτό το διάστημα τα λαϊκά εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα πίσω από τις ηγεσίες των χωρών αυτών και τον βαθμό αυτοδυναμίας που είχαν καταφέρει να επιτύχουν οι λαοί τους. Και χειρότερα, δεν τόλμησε να μετανιώσει ούτε στιγμή για τις άθλιες και ανιστόρητες συκοφαντίες της, ακόμα και όταν από την πρώτη στιγμή δημοσιεύτηκε πλήθος τεκμηριωμένων αναλύσεων για τον προμελετημένο μηχανισμό που στήθηκε ώστε να κατακτηθούν οι λαοί αυτοί από την Υ/Ε, τα πελατειακά καθεστώτα και τα όργανα τους στη Μ. Ανατολή (μισθοφόροι και τζιχαντιστές) που βαφτίστηκαν «επαναστάτες», σιγοντάροντας τελικά την κτηνωδία που υπέστησαν μαζί με όλους τους υπόλοιπους… (βλ. λ.χ. «Λιβύη: Έγκλημα και Εξαπάτηση»,«Η μαύρη προπαγάνδα για τη Συρία»,“Daraa 2011: Syria’s Islamist Insurrection in Disguise“)

Έτσι, αφού κατάπιε την κάμηλο της ευθύνης που έχει η ίδια τη μαζική μετανάστευση και την προσφυγιά, σήμερα η «Αριστερά» μας μεταφέρει τις τύψεις και τις ενοχές της στις πλάτες του λαού: πουλάει «ανθρωπισμό και φιλανθρωπία», φτάνοντας στο σημείο να βγάζει συναισθηματικά εκβιαστικές μαζικές «εκκλήσεις για αλληλεγγύη» και ανασκευάζοντας στα δικά της «μέτρα» το δημοφιλές συστημικό υπονοούμενο της «συλλογικής μας ενοχής», σύμφωνα με την οποία ακόμα και χειμαζόμενοι λαοί όπως ο ελληνικός, που μάλιστα δεν έχουν άμεση ευθύνη για τους πολέμους αυτούς, έχουν καθήκον να δώσουν ακόμα και το τελευταίο τους ξεροκόμματο για την «αλληλεγγύη στους πρόσφυγες»… Σήμερα δηλαδή προκαλεί όσο ποτέ το κοινό πατριωτικό αίσθημα και διαγράφει την ιστορία των αντισυστημικών αγώνων με την υστεροβουλία της να αναβαθμίσει και να «νομιμοποιήσει» τη…Φιλανθρωπία (την οποία ανέκαθεν βέβαια η αντισυστημική Αριστερά στηλίτευε αφού έπαιζε τον ρόλο εξωραϊσμού και διαιώνισης του συστήματος) ως επιτακτικό «κοινωνικό αγαθό», και με το να δημιουργεί συλλογικές τύψεις στους λαούς ώστε να δώσουν και το τελευταίο ψωμί που δεν έχουν για χάρη της Ελεημοσύνης, που έγινε επαναστατικό καθήκον! Και όλα αυτά χωρίς να βάζει στο στόχαστρο την ίδια την Υπερεθνική Ελίτ που ευθύνεται για τους πολέμους και τις ανοιχτές αγορές/ανοιχτά σύνορα της καπιταλιστικής Παγκοσμιοποίησης που ευθύνονται πρώτιστα για τη ζουγκλοποίηση των κοινωνιών, τον ξεριζωμό και την αναξιοπρέπεια των λαών. Χωρίς ποτέ να αμφισβητεί την ένταξη μας στο καθεστώς των απελευθερωμένων και ανοιχτών αγορών, των λεγόμενων «4 ελευθεριών», που επιβάλλεται και στη χώρα μας μέσω της ΕΕ, του ΠΟΕ, του ΝΑΤΟ κλπ.. Την ίδια στιγμή ετοιμάζει, για να χρυσώσει το χάπι, γενικόλογα «αντιπολεμικά συλλαλητήρια», απογυμνωμένα από την επίθεση στους βασικούς υπαίτιους για τους πολέμους και τα όργανα τους στη Μ. Ανατολή, προκειμένου να μη θίξει το διεθνές κατεστημένο που θέλει τη …Ρωσία ως τον βασικό υπεύθυνο της προσφυγικής κρίσης, λόγω της (πολύ προσεκτικής, ακόμα και σύμφωνα με το ΝΑΤΟ ) επέμβασης της στη Συρία ύστερα από κάλεσμα της νόμιμης Συριακής κυβέρνησης…

Και, δυστυχώς, σε αυτό το παιχνίδι έχει μπει για τα καλά η ηγεσία του ΚΚΕ που σήμερα αποπροσανατολίζει, καλώντας σε «αλληλεγγύη» τον λαό για το προσφυγικό, αντί να κρούσει πρώτιστα τον κώδωνα του κινδύνου της μαζικής ζουγκλοποίησης που επιφέρουν τα ανοιχτά σύνορα εντός του καπιταλισμού, και να θέσει θέμα κλεισίματος των συνόρων, άμεσης εξόδου από τη Σένγκεν, επαναπροώθησης των προσφύγων στην Τουρκία και προώθησης των πραγματικών προσφύγων στη Γερμανία. Και είναι διπλά απατηλή αυτή η στάση αφού σύμφωνα με τα λεγόμενα του, το κόμμα αυτό πασχίζει για τη «λαϊκή εξουσία» στη χώρα —είναι να απορεί κανείς αν στον σοσιαλισμό αυτό που φαντάζεται το ΚΚΕ θα υπάρχει ο αυτονόητος κυριαρχικός έλεγχος των συνόρων μας!..

Γιατί βέβαια το αν ιδιωτικά κάποιος μπορεί να βοηθήσει τους μετανάστες, είναι προσωπικό του θέμα, όταν θα έρθει αντιμέτωπος με την ανάγκη κάποιου συνανθρώπου του στην πόρτα του (ντόπιου ή μετανάστη). Το να κάνει όμως η «Αριστερά» μας Δημόσιους Εράνους και μαζικές λαϊκές εκκλήσεις, «νομιμοποιώντας» τη Μετανάστευση και τη Φιλανθρωπία, όπως ανάλογα κάνουν οι ΜΚΟ, ο Σόρος και το πιο βρώμικο κατεστημένο της παγκοσμιοποίησης –που σήμερα θα το χαίρεται και με το παραπάνω για τα δις ευρώ που «ρέουν» στις φιλανθρωπικές μπίζνες ελέω ανοιχτών συνόρων,– αποτελεί ασυγχώρητη ηθική και πολιτική της παρακμή. Και αυτό έχει σημασία ειδικά όταν δεν στηλιτεύει τα ανοιχτά σύνορα και τις ανοιχτές αγορές που αποτελούν την πεμπτουσία της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης και οδηγούν στη σημερινή ζουγκλοποίηση των κοινωνιών, ώστε να καθοδηγήσει τον λαό για τα αίτια της σημερινής κατάστασης.

Και βέβαια δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε στους καιροσκόπους «αντικαπιταλιστές» και «πατριώτες» στα αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ (ΛΑΕ κλπ.), που κάποτε έφταναν στο σημείο να οδύρονται μαζί με τον γνωστό απολογητή της Παγκοσμιοποίησης και της ΕΕ, Νοάμ Τσόμσκι , για το πώς η μετανάστευση των ..Ελλήνων στο εξωτερικό προκαλεί συμπίεση των μισθών, ενώ τώρα οι ίδιοι συν-διοργανώνουν την εκβιαστική αυτή πανστρατιά «Φιλανθρωπίας», φωνάζοντας την ίδια στιγμή για «ανοιχτά σύνορα», μαζί με τους ΚΕΕΡΦΑ/ΣΕΚ/ΑΝΤΑΡΣΥΑ και λοιπούς «αντικαπιταλιστές» της Παγκοσμιοποίησης. Προφανώς οι Έλληνες οικονομικοί μετανάστες συμβάλλουν στη ζουγκλοποίηση της αγοράς εργασίας, ενώ οι δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες χιλιάδες εισαγόμενοι όχι, γιατί τώρα έτσι «φυσά ο άνεμος» για τους πολιτικούς καραγκιόζηδες αυτούς. Περισσότερα εδώ.

Για να τελειώνουμε λοιπόν, με τη συκοφαντική και υποκριτική «Αριστερά»:

— Η μαζική μετανάστευση που είναι αναπόφευκτο σύμπτωμα της λειτουργίας της παγκοσμιοποιημένης αγοράς και των πολέμων της Υπερεθνικής Ελίτ, λειτουργεί σήμερα ως πανίσχυρο εργαλείο στα χέρια των ελίτ και ειδικά της Υπερεθνικής Ελίτ στην οικονομική, εθνική και πολιτιστική υποταγή των λαών, ειδικά όταν ντόπιοι λακέδες της, όπως η «Κυβέρνηση» του ΣΥΡΙΖΑ ανοίγουν τα σύνορα για να ικανοποιήσουν τις «ανοιχτές αγκάλες» της Μέρκελ προς σχεδόν 1,5 εκατ. πρόσφυγες. Η Υ/Ε ιστορικά πάντα ανοίγει και κλείνει τα σύνορα κατά το δοκούν, ανάλογα με τις ανάγκες της παγκόσμιας Αγοράς και του κεφαλαίου. Η συμμετοχή ενός κινήματος στο παιχνίδι των «ανοιχτών συνόρων» εντός της παγκόσμιας καπιταλιστικής αγοράς οδηγεί μαθηματικά σε χειρότερη ζούγκλα και κοινωνικό κανιβαλισμό, ενώ υποσκάπτει τη δυνατότητα για χτίσιμο Μετώπων για την οικονομική και εθνική Αυτοδυναμία των λαών.

–Και αυτό γιατί η «ελεύθερη» (δηλαδή, ανάλογα με τις ανάγκες του κεφαλαίου και τις σκοπιμότητες της Υπερεθνικής Ελίτ) κίνηση εργατικού και ανθρώπινου δυναμικού (και η συνακόλουθη μαζική μετανάστευση) οδηγεί σε συμπίεση των μισθών, ανεργία, «ελαστικοποίηση» της εργασίας, εμπόριο λευκής σαρκός, με εκμετάλλευση των πιο εξαθλιωμένων ανθρώπων, απότομη εθνική και πολιτιστική ισοπέδωση που συμβάλλει στην «εύκολη διαχείριση των μαζών» μέσω των ΜΚΟ και των ΜΜΕ, και 1002 άλλα δεινά. Η ανθρώπινη εργασία είναι ένα ακόμα εμπόρευμα μέσα στο σύστημα της παγκοσμιοποιημένης Αγοράς.

– Η «αριστερά» αυτή έχει, έστω έμμεσα, ηθική συναυτουργία, μαζί βέβαια με την ίδια την Υπερεθνική Ελίτ και τα όργανα της που είναι και οι φυσικοί αυτουργοί των πολέμων κλπ., στον χαμό ζωών στη θάλασσα: Τα «ανοιχτά σύνορα» είχαν ως φυσικό αποτέλεσμα την αθρόα έλευση μεταναστών, προσφύγων και «προσφύγων», η οποία φυσικά θα είχε αποφευχθεί αν υπήρχε κυριαρχικός έλεγχος των συνόρων μας (δηλαδή κλειστά σύνορα, που τα παρομοιάζουν με «μπαμπούλα» οι πατερούληδες της «αριστεράς» μας), και γινόταν επαναπροώθηση τους είτε στην Τουρκία, –η οποία άφηνε εντελώς εσκεμμένα και σε συγχορδία με το μαζικό κάλεσμα της Μέρκελ, ορθάνοιχτα τα σύνορα της,– είτε ακόμα στις χώρες προέλευσης τους. Τα κλειστά σύνορα, η έξοδος από τη Σένγκεν και οι επαναπροωθήσεις είναι βέβαια το σημαντικότερο μέσο για μείωση των αθρόων μεταναστευτικών ροών, όταν το «κακό» έχει ξεκινήσει (και λέμε «κακό», γιατί κάποιοι «επαναστάτες» θεωρούν τη μετανάστευση και τον ξεριζωμό «αγαθό των λαών» !!!).

–Και το κακό δεν θα έφτανε μάλλον στα σημερινά επίπεδα, αν αυτή η «αριστερά» μαζί με τους «πατριώτες» πολιτικούς τυχοδιώκτες που πηγαίνουν όπου φυσά ο άνεμος, ξεκινούσε ένα μαζικό κίνημα για εκδίωξη του ΝΑΤΟ και της Υπερεθνικής Ελίτ από τη Μ. Ανατολή, σε συνδυασμό με ένα πρόγραμμα Οικονομικής Αυτοδυναμίας εκτός ΕΕ, ΝΑΤΟ και παγκοσμιοποιημένης Αγοράς, αντί να προβάλλει απόψεις που μιλούσαν για «επανάσταση» στη Λιβύη, Συρία και εκθείαζαν την «Αραβική Άνοιξη», χωρίς να μπουν στον κόπο να δουν πώς ξεκίνησε και κυρίως πώς γιγαντώθηκε το «κίνημα» αυτό (μέσω των social media από βολεμένους αστούς, με καλέσματα απλά για να πέσει ο «κακός Μουμπάρακ» κλπ.)

Γι’ αυτό και ένα νέο πραγματικά κοινωνικό κίνημα κατά της Παγκοσμιοποίησης στην Ελλάδα και διεθνώς πρέπει να έχει στόχους (πέρα από τους αναγκαίους στόχους για την ανάκτηση της οικονομικής και εθνικής μας κυριαρχίας—βλ. ΜΕΚΕΑ):

– την άμεση έξοδο από την ΕΕ και επομένως αποδέσμευση από τη Συνθήκη Σένγκεν, Δουβλίνου κλπ. και το ΝΑΤΟ

– το άμεσο κλείσιμο (δηλαδή κυριαρχικό έλεγχο) των συνόρων μας και επιστροφή των προσφύγων στην Τουρκία ή ακόμη και στις χώρες προέλευσης τους αν αυτή δεν τους δέχεται. Ειδικές ρυθμίσεις για τους πραγματικούς Σύριους πρόσφυγες πολέμου.

– την άμεση έναρξη διαπραγματεύσεων με άλλες χώρες εκτός ΝΑΤΟ για να εξασφαλίζουμε τη προστασία των συνόρων μας από τους γκάνγκστερς του ΝΑΤΟ

– την εκδίωξη του ΝΑΤΟ και της Υπερεθνικής Ελίτ, των μισθοφόρων και των ακόλουθων τζιχαντιστών της από τη Μ. Ανατολή. Αυτό ειδικά θα έπρεπε να είναι βασικό αίτημα των λαών ιδίως στις κεντρικές Μητροπόλεις της Υπερεθνικής Ελίτ (ΗΠΑ, Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία κ.α.) όπου θα μπορούσαν να παραλύσουν την πολεμική μηχανή του ΝΑΤΟ.

Π.Λ.