Σχόλιο: Παραθέτουμε σχόλια διεθνών αναλυτών που εξηγούν τα πρόσφατα γεγονότα απαγόρευσης Τούρκων υπουργών να κάνουν δημόσιες ομιλίες (αλλά ακόμα και να εισέλθουν στην τουρκική πρεσβεία) σε ευρωπαϊκές πρωτεύουσες σχετικά με το επικείμενο συνταγματικό δημοψήφισμα στην Τουρκία. Τα σχόλια αυτά πολύ σωστά λαμβανουν υπόψη την αναθέρμανση των σχέσεων Τουρκίας – Ρωσίας με υπόβαθρο το 5χρονο πολέμο «δια αντιπροσώπων» που διεξάγει το ΝΑΤΟ και η υπερεθνική ελίτ στην Συρία με σκοπό την αλλαγή καθεστώτος και την ενσωμάτωση του συριακού μπααθικού καθεστώτος (που βασίζεται στις αρχές της εθνικής απελευθέρωσης και θεωρείται κράτος-παρίας) στην νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση των πολυεθνικών εταιρειών. Αναλύσεις του τύπου ότι η πιο πρόσφατη από τις απαγορεύσεις που έλαβε χώρα στην Ολλανδία έχει να κάνουν αποκλειστικά (ή κατά βάση) με τις ολλανδικές εκλογές, ως προσπάθεια δηλαδή του νεοφιλελεύθερου κόμματος (VVD) που είναι στην κυβέρνηση (και τελικά επανεξελέγη) να σταματήσει την άνοδο της “λαϊκιστικής ακροδεξιάς” του Βίλντερς (PVV) στην Ολλανδία και κατά συνέπεια να δράσει ως ανάχωμα στην άνοδο της “ακροδεξιάς” στην υπόλοιπη Ευρώπη (επίκεινται εκλογές αυτό τον χρόνο σε Γαλλία και Γερμανία), ή ακόμα πιο παρωχημένες αναλύσεις που αποδίδουν την αντιπαράθεση στο πλαίσιο κάποιας υποτιθέμενης σύγκρουσης πολιτισμών, είναι (εν μέρει) αποπροσανατολιστικές. Παρόλο που οι απαγορεύσεις (τουλάχιστον στην περίπτωση της Ολλανδίας) βοήθησαν το κόμμα των νεοφιλελεύθερων παγκοσμιοποιητών (VVD) (και των μέχρι πρόσφατα κυβερνητικών εταίρων τους σοσιαλφιλελεύθερων (PvdA) με σύσσωμο το πολιτικό κατεστημένο στην Ολλανδία να στοιχίζεται πίσω από την κυβέρνηση υπέρ της απαγόρευσης) να σταματήσουν το κόμμα του Βίλντερς να τερματίσει πρώτο και να παραμείνουν στην εξουσία, είναι εντελώς αποπροσανατολιστική η θέση ότι η Ολλανδία δημιούργησε ολόκληρο διπλωματικό επεισόδιο με την Τουρκία, που είναι από τους βασικούς οικονομικούς εταίρους της και ένας από τους επενδυτικούς παραδείσους του ολλανδικού κεφαλαίου, μόνο και μόνο για λόγους “εσωτερικής κατανάλωσης” (βλέπε εκλογές). Kαι φυσικά μόνο τα ΜΜΕ της Υ/Ε θέλουν να πανηγυρίζουν ότι η ήττα του Βίλντερς σημαίνει το σταμάτημα της Brexit επανάστασης στην Ευρώπη (ή, όπως την ονομάζουν εντελώς αποπροσανατολιστικά, η ήττα της …ακροδεξιάς ή του ακροδεξιού λαικισμού). Το κόμμα του Βίλντερς ποτέ δεν ήταν καθαρή περίπτωση νεο-εθνικισμού όπως της Λεπέν και του Φαράζ, αφού πάντα ηταν βασικά ισλαμοφαγικό κόμμα, αν όχι και σιωνιστικό, και τίποτα άλλο, αφού ποτέ δεν επέκρινε τη παγκοσμιοποίηση και τους θεσμούς της ενώ για έξοδο από ΕΕ μιλούσε βασικά μόνο επειδή η ΕΕ επιτίθετο σε αυτό…
Η ΕΕ τιμωρεί την Τουρκία για την αποκατάσταση των σχέσεων της με τη Ρωσία, νούμερο 1 εχθρό του ΝΑΤΟ
ΠΗΓΗ: RT
Τα γεγονότα
Η διπλωματική καταστολή της ΕΕ κατά της Τουρκίας είναι η τιμωρία της Άγκυρας που επιδιώκει καλύτερες σχέσεις με τη Ρωσία και δείχνει μικρότερη δέσμευση προς τη Δύση, είπαν εμπειρογνώμονες στο RT, προσθέτοντας ότι η σχέση της Τουρκίας με την Ευρώπη δεν έχει φτάσει ποτέ σε τέτοιο χαμηλό σημείο.
Το σκάνδαλο ΕΕ-Τουρκίας εξελίχθηκε κατά τη διάρκεια των τελευταίων εβδομάδων, οπότε είτε ακυρώθηκαν συγκεντρώσεις χρηματοδοτούμενες από την τουρκική κυβέρνηση σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας, της Αυστρίας, της Ελβετίας και των Κάτω Χωρών, είτε Τούρκοι αξιωματούχοι εμποδίστηκαν να συμμετέχουν.
Τούρκοι πολιτικοί έχουν ξεκινήσει μια εκστρατεία ενόψει του συνταγματικού δημοψηφίσματος που θα διεξαχθεί στις 16 Απριλίου για να προσελκύσουν την υποστήριξη από τον μεγάλο αριθμό των Τούρκων που ζουν στην Ευρώπη. Ένα «ναι» θα δώσει στο Πρόεδρο της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν σαρωτικές νέες αρμοδιότητες.
Η προσπάθεια έχει παρακωλυθεί από τις αρχές πολλών ευρωπαϊκών εθνών, με αποτέλεσμα η Τουρκία να ισχυρίζεται ότι υπάρχει συντονισμένη προσπάθεια για να υπονομευθεί το δημοψήφισμα από τις χώρες εκείνες που έχουν επικρίνει τη καταστολή της Άγκυρας επί της αντιπολίτευσης στον απόηχο της απόπειρας στρατιωτικού πραξικοπήματος του περασμένου έτους.
Ο Ερντογάν επιτέθηκε κατά των απαγορεύσεων, η τελευταία εκ των οποίων επιβλήθηκε από τις ολλανδικές αρχές. Το Σάββατο, η Ολλανδία εμπόδισε τον Τούρκο Υπουργό Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου να προσγειωθεί στο Ρότερνταμ και, αργότερα την ίδια ημέρα, εμπόδισε την Υπουργό Οικογένειας Fatma Betul Sayan Kaya να εισέλθει στο τουρκικό προξενείο της πόλης και την απέλασε στη Γερμανία.
Ο πρόεδρος της Τουρκίας αντέδρασε οργισμένα, λέγοντας ότι «θα πληρώσουν σίγουρα την τιμή, αλλά και θα μάθουν τι είναι διπλωματία. Εμείς θα τους διδάξουμε τη διεθνή διπλωματία », είπε την Κυριακή.
Το RT συζήτησε με αναλυτές τις τελευταίες εξελίξεις σχετικά με τις (απαγορευμένες) συγκεντρώσεις για το τουρκικό δημοψήφισμα που έλαβαν χώρα σε διάφορες ευρωπαικές χώρες.
Dan Glazebrook
Ο πολιτικός συγγραφέας και δημοσιογράφος Dan Glazebrook σημειώνει ότι ένας παράγοντας πίσω από την αψιμαχία είναι η αναζωπύρωση των σχέσεων της Τουρκίας με τη Ρωσία.
«Η Τουρκία είναι σημαντική για τη Δύση ως μέλος του ΝΑΤΟ. Ήταν ο κυριότερος αγωγός για όπλα και μαχητές στον πόλεμο δια «αντιπροσώπων» του ΝΑΤΟ στη Συρία. Είναι σημαντικό να κρατηθεί η Τουρκία στο «σκάφος», και τώρα η Τουρκία συζητάει την επούλωση των σχέσεών της με τη Ρωσία, η οποία είναι ο νο.1 εχθρός του ΝΑΤΟ», είπε.
Σύμφωνα με το Glazebrook, η εκδίωξη των Τούρκων αξιωματούχων από την ΕΕ είναι μέρος της «τιμωρίας» της Άγκυρας για την «εμφανή αμφιταλάντευση στη δέσμευσή της προς τη Δύση και την προφανή κίνηση της προς τη Μόσχα.»
John Bosnitch
Ο πολιτικός αναλυτής John Bosnitch λέει ότι η απόφαση των ολλανδικών αρχών να αποτρέψουν τον υπουργό Εξωτερικών της Τουρκίας να προσγειωθεί σε «μια δημοκρατική χώρα για να πραγματοποιήσει μια δημοκρατική συνάντηση με τους ίδιους τους πολίτες του, είναι μια ανήκουστη παραβίαση του διεθνούς δικαίου.» Τόνισε επίσης ότι η απέλαση της υπουργού οικογενειακών υποθέσεων της Τουρκίας είναι παραβίαση της σύμβασης της Βιέννης για τις διπλωματικές σχέσεις, η οποία «εγγυάται το δικαίωμα του κυρίαρχου καθεστώτος στις πρεσβείες.»
Η τελευταία αψιμαχία μεταξύ Τουρκίας και ΕΕ έρχεται «ώρες μετά την ανακοίνωση της Ρωσίας και της Τουρκίας ότι ομαλοποιήθηκαν οι σχέσεις των δύο χωρών,» σημειώνει ο Bosnitch, αναφερόμενος στην επίσκεψη του Ερντογάν στη Μόσχα νωρίτερα αυτή την εβδομάδα.
«Δύο χώρες οι οποίες ήταν σε αντίθεση αποφάσισαν ότι θα έχουν συνεργασία προς το συμφέρον τους και ξαφνικά βλέπουμε ότι η Γερμανία, η Αυστρία, η Ελβετία και η Ολλανδία απαγορεύουν την παρουσία εκπροσώπων της τουρκικής κυβέρνησης να λάβουν μέρος σε μια δημοκρατική συζήτηση», είπε.
Κατά τη γνώμη του Bosnitch, αυτές οι διπλωματικές αψιμαχίες δείχνουν ότι ηγετικά μέλη του ΝΑΤΟ είναι «αντίθετα σε μια ειρηνική επίλυση της κρίσης στη Συρία.»
Η ολλανδική κυβέρνηση «παρεμβαίνει για να σταματήσει την Τουρκία από το να εργαστεί από κοινού με τη Ρωσία με ένα τρόπο που εμποδίζει το ΝΑΤΟ να αποσταθεροποιήσει τη Συρία», είπε, προσθέτοντας ότι «είναι μια τεράστια ανατροπή της επιθετικής πολιτικής του ΝΑΤΟ στη Συρία από την ειρηνική συνεργασία μεταξύ της Τουρκίας και της Ρωσία, δύο χωρών που πριν από λίγο καιρό ήταν φαινομενικά στις παρυφές πολέμου.»