Οι μαριονέτες του Σόρος και της σιωνιστικής ελίτ στην Αθήνα —δηλαδή οι τυχάρπαστοι βολεψάκηδες της εξουσίας που παριστάνουν την κυβέρνηση— καθώς και ο απερίγραπτος πρόεδρος της ελληνικής μπανανίας, αφού προσκάλεσαν —προφανώς κατόπιν εντολών άνωθεν— τον Ερντογάν στην Αθήνα, επιδόθηκαν στην συνέχεια μέσω των ΜΜΕ όχι απλά σε παρερμηνεία των δηλώσεων του αλλά σε σκιαγράφηση του ως τον μπαμπούλα της περιοχής που απειλεί την εθνική μας κυριαρχία στο Αιγαίο και την εδαφική μας ακεραιότητα —τη στιγμή που είναι οι ίδιες οι ελληνικές κυβερνήσεις που ξεπουλάν τον κοινωνικό και εθνικό πλούτο και έχουν οδηγήσει στο κοινωνικό ολοκαύτωμα του ελληνικού λαού.

Το στημένο σκηνικό —προφανώς καθ’ υπόδειξιν των υπερεθνικών αφεντικών μας— είχε σαν σκοπό να εμφανίσει όχι μόνο στα ελληνικά αλλά και τα διεθνή ΜΜΕ την Τουρκία σαν το κακό παιδί της περιοχής, ενόψει της εντεινόμενης σύγκρουσης της με την Υ/Ε και της αντίστοιχης σύνδεσης της Τουρκίας στο άρμα των χωρών που παλεύουν για εθνική κυριαρχία στη περιοχή: Ρωσία, Ιράν, Τουρκία. Αντίστοιχα προβοκατόρικα σκηνικά κατά της Τουρκίας είχαμε φέτος και αλλού. Δεν επρόκειτο προφανώς για προσπάθεια της ελληνικής κυβέρνησης για βελτίωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων (η οποία σύμφωνα με τα ΜΜΕ παρά τις καλές μας προθέσεις… απέτυχε) —πράγμα που εξάλλου φαίνεται και από το γεγονός ότι δεν μοιάζει να υπήρχε συγκεκριμένη ατζέντα θεμάτων προς συζήτηση πέραν των εθιμοτυπικών συναντήσεων και δηλώσεων και ήταν άλλωστε ο «περήφανος πατριώτης» Παυλόπουλος (ο κατ’ εξοχήν νομάρχης της Υ/Ε στη Μεσόγειο) που έφερε το θέμα της Λωζάνης στη συζήτηση.

Ο Ερντογάν δεν μίλησε βέβαια για αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάνης, η οποία είναι προφανώς μια συνθήκη που δεν μπορεί να αλλάξει μονομερώς ούτε καν ακόμα και αν συμφωνούσαν Ελλάδα και Τουρκία, δεδομένου ότι τα εμπλεκόμενα μέρη που την υπέγραψαν είναι πολύ περισσότερα, αλλά για την ορθή —κατά την εκτίμηση του— εφαρμογή της. Παράδειγμα, για το θέμα του Μούφτη στην Θράκη είχε δίκιο με την έννοια ότι δεν μπορεί —σύμφωνα με την Συνθήκη της Λωζάνης— να διορίζεται από την ελληνική κυβέρνηση— όπως αντίστοιχα είχαμε εμείς δίκιο —πάντα σε σχέση με την συνθήκη— για το θέμα μετατροπής των ελληνικών εκκλησιών σε τζαμιά. Η αναφορά του σε μουσουλμανική μειονότητα στην Θράκη που αποτελείται από Τουρκογενείς, Ρομά και Πομάκους είναι ακριβής με την προφανή επισήμανση ότι η αναφορά σε «τούρκικη» μειονότητα που εμάς μας ενοχλεί έχει να κάνει από τη μία και με ζητήματα εσωτερικής πολιτικής στην Τουρκία  (γίνονται και εκεί εκλογές και πρέπει να μαζεύουν ψήφους), αλλά είναι και ορολογία που χρησιμοποιείται και από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Ανθρωπίνων Δικαιώματων (κακώς), που προφανώς δεν ελέγχεται από την … Τουρκία. Άλλωστε και εμείς για ελληνική μειονότητα στην Κων/λη μιλούσαμε, όχι για Χριστιανική!  Άρα δεν είναι προβοκάτσια του Ερντογάν η χρήση της λέξης. Από τη δική μας πλευρά θα έπρεπε να αναρωτηθούμε τι κάναμε ή καλύτερα δεν κάναμε όλα αυτά τα χρόνια ώστε τέτοιες αναφορές να βρίσκουν την απήχηση που βρίσκουν σήμερα στους μειονοτικούς μουσουλμανικούς πληθυσμούς της Θράκης. Για παράδειγμα, η μεγάλη οικονομική υστέρηση της μειονότητας σε σχέση με την λοιπή Ελλάδα ή άλλου τύπου περιορισμοί που ισχύουν ή ίσχυαν για την μειονότητα. Την ίδια βέβαια στιγμή εμείς θεωρούμε ότι έχουμε κάθε δικαίωμα να μιλάμε για ελληνική μειονότητα στην Τουρκία ή στη Νότια Αλβανία.

Όλα αυτά τη στιγμή που:

• Η Τουρκία μετά και το ανεπιτυχές πραξικόπημα της CIA έχει αλλάξει προσανατολισμό και επιχειρεί προσέγγιση της Ρωσίας, δηλαδή αλλαγή γεωστρατηγικής πολιτικής προφανώς έχοντας καταλάβει τι ρόλο υποτακτικού τής ετοιμάζουν με βάση τις εξελίξεις στη Συρία και το πραξικόπημα ως αποκορύφωμα.
• Επίκειται η πιθανή δημιουργία Κουρδιστάν —αρχικά πιθανώς (ημι)αυτόνομου εντός της Συρίας, αργότερα ίσως και πλήρως ανεξάρτητου κράτους— αρχικά στη διαλυμένη (σύμφωνα με το σχέδιο της Υ/Ε) Συρία και αργότερα πολύ πιθανό θα επεκτείνεται και στην ίδια τη Τουρκία, δηλαδή με άλλα λόγια διαμελισμό και της Τουρκίας. Το Κουρδιστάν που θα δημιουργηθεί -σαν αντάλλαγμα της αμέριστης βοήθειας ως πεζικό που προσέφεραν οι Κούρδοι στην Υ/Ε στον πόλεμο και πιθανό διαμελισμό της Συρίας- δεν θα είναι φυσικά κάποια σοσιαλιστική ή κομμουναλιστική δομή που προπαγανδίζουν μερικοί, αλλά το πιο υπάκουο προτεκτοράτο της Υ/Ε στη περιοχή. Γι’ αυτό άλλωστε και το Ισράηλ έχει δηλώσει -πρώτο και καλύτερο- την αμέριστη συμπαράσταση του στον “εθνικό-απελευθερωτικό” αγώνα των Κούρδων.
• Ο Τραμπ αναγνωρίζει την Ιερουσαλήμ σαν πρωτεύουσα του έτσι και αλλιώς παράνομου (όχι βέβαια με βάση τις συνθήκες της «διεθνούς κοινότητας» ή τη διεθνή αναγνώριση, αλλά με βάση το ιστορικό γεγονός ότι το Ισραήλ δημιουργήθηκε με το ολοκαύτωμα των Παλαιστινιών και την απροκάλυπτη κλοπή της γης τους βασιζόμενο στα …βιβλικά κείμενα) αποικιοκρατικού κράτους του Ισραήλ προφανώς σαν κίνηση υψηλής προβοκάτσιας με σκοπό να προκαλέσει μαζί με τους σιωνιστές στην συνέχεια την αντίδραση φυσικά των μουσουλμάνων και ειδικά του Ιράν, που ήταν ανέκαθεν ο κύριος στόχος των αμερικανοσιωνιστών στην περιοχή.

Τα γεγονότα αυτά, δηλαδή πραξικόπημα στην Τουρκία (σημείωση ότι τους πραξικοπηματίες ακόμα δεν τους έχουμε εκδώσει, ενώ αν είχαμε αντίστοιχο γεγονός στην Ελλάδα θα κατηγορούσαμε τις δυνάμεις του σκότους του τούρκικου παρακράτους), ο πόλεμος στη Συρία και το ενδεχόμενο δημιουργίας ανεξάρτητου Κουρδιστάν στην περιοχή και η αναγνώριση της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του Ισραήλ σε κατάφωρη παραβίαση διεθνών συμφωνιών, είναι γεγονότα που κατηγορηματικά συνδέονται μεταξύ τους.

Έτσι είχαμε το τραγελαφικό γεγονός ολόκληρο το πολιτικό φάσμα, αριστερά, ψευτοαριστερά, δεξιά, κέντρο, εθνικιστική δεξιά, γιαλαντζί δεξιά κ.λπ. να βάλλει κατά της κυβέρνησης γιατί δεν απάντησε με πιο σκληρή γλώσσα στις προκλήσεις του Ερντογάν, δηλαδή γιατί δεν έπαιξε πιο σκληρά στην προσχεδιασμένη προβοκάτσια. Ουσιαστικά μας έβαλαν σαν χώρα να παίξουμε σε ένα προσχεδιασμένο σχέδιο αποδόμησης της Τουρκίας που μπορεί στο μέλλον να κορυφωθεί ακόμα και σε ένοπλη σύγκρουση όπου θα μας βάλουν να παίξουμε τους χρήσιμους ηλίθιους, δηλαδή τα θύματα πολέμου (ιστορία που έχει επιτυχώς επαναληφθεί στο πρόσφατο σχετικά παρελθόν). Και φυσικά σε όλη αυτή τη σκηνοθεσία έπαιξε ρόλο και η στάση του ΚΚΕ που (όπως και η υπόλοιπη «Αριστερά» και φυσικά και οι λαλίστατοι ακαδημαϊκοί μπουρδολόγοι στα ΜΜΕ) φαίνεται ακόμη δεν πήραν μυρωδιά τη τεράστια γεωστρατηγική αλλαγή στη περιοχή μας, που φανερώνει η εντεινόμενη αποκόλληση της Τουρκίας από την Υ/Ε και τους υπηκόους της νομάρχες.

Με όλα αυτά δεν εννοούμε ότι είμαστε κάποιου είδους οπαδοί του Ερντογάν ή της Τουρκίας, ανθέλληνες, μη πατριώτες ή ό,τι άλλο θα μας σύρουν μετά και αυτή την ανακοίνωση, αλλά θα έπρεπε να είναι ξεκάθαρο στον ελληνικό λαό, ο οποίος έχει υποστεί τη μεγαλύτερη τραγωδία στη σύγχρονη ιστορία του, ότι καμιά έξοδος από την κρίση δεν είναι εφικτή εφόσον η χώρα παραμείνει μέλος της ΕΕ, του ΝΑΤΟ και γενικά αυτού που λέμε Νέα Διεθνή Τάξη (ΝΔΤ) της νεοφιλελεύθερης καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης και ότι η μόνη ρεαλιστική έξοδος από την κρίση είναι αλλαγή γεωστρατηγικής και οικονομικής πολιτικής με συμμετοχή σε μια ένωση κρατών, όπου η βασική αρχή είναι η αμοιβαία επωφελής αναγνώριση όχι μόνο της εθνικής κυριαρχίας (σύνορα κ.λπ.) αλλά και της οικονομικής κυριαρχίας της κάθε χώρας.

Οι χώρες αυτές είναι εκ των πραγμάτων (αντικειμενικά) όλες αυτές που είναι υπό διωγμό από την Υ/Ε, δηλαδή η Ρωσία, η σημερινή Τουρκία, το Ιράν, η Βενεζουέλα, πιθανώς η Βόρεια Κορέα κ.λπ.

Αυτό δεν σημαίνει ότι η πρόταση του ΜΕΚΕΑ ταυτίζεται με την κοινωνικο-οικονομική δομή αυτών των καθεστώτων (θεοκρατία, αυταρχισμός, καπιταλισμός, προσωπολατρεία του ηγέτη, τσαβισμός κλπ), και πολύ περισσότερο με τις ελίτ τους, αλλά ότι είμαστε υπέρ των λαϊκών κινημάτων για Οικονομική και Εθνική κυριαρχία που έχουν αναδυθεί στις χώρες αυτές (που δυστυχώς σε κάποιες περιπτώσεις π.χ. Τουρκία περιλαμβάνουν και ακροδεξιές τάσεις βλ. Γκρίζοι Λύκοι).

Όταν λοιπόν οι χώρες αυτές (περίπτωση Β. Κορέας) ή οι ηγέτες τους (περίπτωση Τουρκίας με το πραξικόπημα) δέχονται επίθεση από έναν παντοδύναμο εχθρό όπως η Υ/Ε με σκοπό την πλήρη ενσωμάτωση τους στην ΝΔΤ θα ήταν άκρως ελιτίστικο και, κυρίως, πολιτικά και ηθικά απαράδεκτο να μη τις στηρίξουμε (όπως κάνει σύσσωμη σχεδόν η «αριστερά» που συμπλέει πλήρως στο θέμα με την Υ/Ε στην καταδίκη των χωρών αυτών), αφού στο πρόσωπο των ηγετών αυτών (Ερντογαν, Πουτιν, Τσάβες) βρίσκουν –σήμερα – έκφραση τα λαϊκά αυτά κινήματα.

Η ομάδα λοιπόν των χωρών αυτών είναι η μόνη ρεαλιστική περίπτωση να δημιουργηθεί ένα αντίπαλο δέος στη σημερινή μονοκρατορία της ΝΔΤ που στοχεύει στην παγκόσμια επιβολή της καπιταλιστικής νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και την παγκόσμια διακυβέρνηση όπου έθνη, κουλτούρες, πολιτισμοί κ.λπ. θα εξαφανιστούν προς όφελος των πολυεθνικών και της κουλτούρας του Χόλλυγουντ και του Survivor και όλες οι χώρες θα ενσωματωθούν σε ένα Οργουελιανό σύστημα όπου όλες οι οικονομικές αποφάσεις θα παίρνονται από τις πολυεθνικές ενώ οι αντίστοιχες πολιτικές από το παγκόσμιο διευθυντήριο της Υ/Ε.

Δεν είναι άλλωστε περίεργο ότι τα πιο αδίστακτα όργανα της Υ/Ε (Σουλτς, Γιουνκερ κ.α.) πιέζουν, μαζί με τους διάφορους Ευρω-βολεμένους Παπαδημούληδες και σία για τις Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης, που θα μετατρέψουν όλους τους Ευρωπαϊκούς λαούς μέσα στη «στρούγκα» της ΕΕ και τυπικά σε καρπαζοεισπράκτορες των πολυεθνικών και της Υ/Ε…

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ

1)  Η Ελλάδα ήταν πάντα εξαρτημένη χώρα (πολιτικά, οικονομικά κ.λπ.). Ακόμη και ο «Εθνικός Διχασμός» πριν τη Μικρασιατική Καταστροφή ήταν αποτέλεσμα του ρόλου των Μεγάλων Δυνάμεων στα «Ελληνικά» πολιτικά πράγματα — η αποκορύφωση βέβαια της εξάρτησης αυτής είναι σήμερα με τη πιο γλοιώδη και ξενόδουλη κυβέρνηση απατεώνων που έχει γνωρίσει ποτέ η χώρα.

2) Η Τουρκία όχι μόνο ήταν απόλυτα κυρίαρχη δύναμη (ως Οθωμανική αυτοκρατορία) αλλά και μετά (ως Τουρκία) ήταν ανεξάρτητη δύναμη τουλάχιστον μέχρι να μπει στο ΝΑΤΟ, οπότε άρχισε η τρομερή δυτική διείσδυση (πολιτικο-στρατωτική και οικονομική).

3) Ο Ερντογάν εκπροσωπεί τις δυνάμεις που θέλουν να κόψουν τη δυτική εξάρτηση, ιδιαίτερα τώρα που κινδυνεύουν και απο εδαφικό ακρωτηριασμό, μέσω του Κουρδιστάν. Αυτό σημαίνει ότι αυτά που έκανε η Τουρκία στη Κύπρο ήταν απόλυτα συμφωνημένα και προσχεδιασμένα με τους δυτικούς πάτρωνες της (όπως βέβαια και πριν οι διωγμοί των Ελλήνων από την Πόλη κ.λπ.).

4) Όσο καιρό δηλαδή ο Ερντογάν έπαιζε το δυτικό παιχνίδι (μέχρι πριν κάνα χρόνο) οι προκλήσεις στο Αιγαίο κ.λπ. ήταν συμφωνημένες με το ΝΑΤΟ.

5) Μπορεί επομένως κάποιος να κρίνει τον Ερντογάν μόνο για τους τελευταίους μήνες —μετά το πραξικόπημα—οπότε άρχισε να εκδηλώνει ανεξαρτησία από τη Δύση, η οποία εντείνεται συνεχώς. Αν είχαμε κυβέρνηση ΜΕΚΕΑ αυτό το καιρό θα είχαμε λύσει όλα αυτά τα θέματα με την Τουρκία στο πλαίσιο μιας συμμαχίας Ρωσίας-Ιράν-Τουρκίας και αυτό ακριβώς το ενδεχόμενο είχε στόχο, μεταξύ άλλων, η στημένη προβοκάτσια (αν και βέβαια τον Ελληνικό λαό τον έχουν ξεγραμμένο…). Με άλλα λόγια, οι δυο λαοί δεν έχουν τίποτα να μοιράσουν μετά την τελική διαμόρφωση των συνόρων από Λωζάνη κ.λπ. και τις ανταλλαγές πληθυσμών. Αν κάποιοι θερμοκέφαλοι στη Τουρκία θέλουν να επεκταθούν στην Ελλάδα (η αντίστοιχα κάποιοι δικοί μας στη Τουρκία) αυτό δεν έχει καμία σχέση με τα συμφέροντα των λαών και ακόμη και το Κυπριακό θα μπορούσε να λυθεί  με την αυτοδιοίκηση Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων αντίστοιχα στα πλαίσια π.χ. μιας συνομοσπονδίας των δύο κοινοτήτων σε ένα πλήρως αποστρατοποιημένο νησί. ΟΛΑ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΕΡΙΕΣ ΤΩΝ ΘΕΡΜΟΚΕΦΑΛΩΝ ΤΩΝ ΔΥΟ ΠΛΕΥΡΩΝ, ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΤΩΡΑ ΠΡΟΣΤΕΘΗΚΕ ΚΑΙ Η ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΤΟΥ ΣΟΡΟΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΕΡΝΤΟΓΑΝ, ΠΟΥ ΤΟΝ ΒΛΕΠΟΥΝ ΣΑΝ ΕΠΙΔΟΞΟ…ΑΓΙΑΤΟΛΛΑ!

ΜΕΚΕΑ – ΜΕΤΩΠΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ – 11/12/2017