Σχόλιο: Οι Τσολάκογλου του εικοστού πρώτου αιώνα και ημεδαποί τοποτηρητές της τρόικας πρόσθεσαν ακόμα ένα έγκλημα στο ενεργητικό τους. Τήρησαν σιγή ιχθύος για τη συμφωνία τους να καταστραφούν(;) τα χημικά όπλα της Συρίας σε θαλάσσια περιοχή κοντά στην Κρήτη με ότι κινδύνους αυτό συνεπάγεται για το περιβάλλον. Το αποκαλυπτικό άρθρο του πρώην προέδρου της Ένωσης Ελλήνων Χημικών δείχνει για άλλη μια φορά την προδοτική κι εγκληματική συναίνεση κι απραξία της Ελληνικής κυβέρνησης στις προσταγές της υπερεθνικής ελίτ. Ακολουθεί το άρθρο.

Η Συρία απεφάσισε να παραδώσει τα αέρια χημικού πολέμου που κατείχε στην Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για τα Χημικά Όπλα μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2013. Οι ΗΠΑ επικοινώνησαν με μία σειρά χωρών για να γίνει εκεί η καταστροφή τους. Τελευταία ήταν η Αλβανία, που λέγεται ότι της προσφέρθηκε και ένα δισεκατομμύριο δολάρια, η οποία όμως αρνήθηκε κατόπιν διαδηλώσεων χιλιάδων κατοίκων στα Τίρανα και αλλού.

Επίσης η Πορτογαλία είχε δεχθεί να καταστραφούν τα χημικά στα νησιά Αζόρες του Ατλαντικού, πρόταση η οποία απορρίφθηκε λόγω του υψηλού αντιτίμου που ζήτησε η κυβέρνηση της Πορτογαλίας. Κατόπιν αυτού αποφασίσθηκε να καταστραφούν τα χημικά στα διεθνή ύδατα, στο τρίγωνο μεταξύ Κρήτης, Μάλτας και Λιβύης. Σύμφωνα με τα μέχρι τώρα δεδομένα πρόκειται για 1.290 τόνους του νευροπαραλυτικού αερίου Sarin, δεκάδων τόνων αερίων μουστάρδας και περίπου 1.000 τόνων προδρόμων ουσιών, δηλαδή πρώτων υλών απαραιτήτων για την κατασκευή των αερίων χημικού πολέμου, που και αυτές είναι τοξικές.

Για το νευροπαραλυτικό αέριο Sarin αρκεί μία σταγόνα για να θανατώσει ένα άτομο σε λιγότερο από πέντε λεπτά. Συνεπώς η επικινδυνότητα των ουσιών αυτών είναι πολύ μεγάλη και σε περίπτωση ατυχήματος οι καταστροφές θα είναι τεράστιες και απρόβλεπτες. Η μέθοδος καταστροφής η οποία έχει επιλεγεί είναι η υδρόλυση, δηλαδή η αντίδραση με το νερό, όπου το Sarin και τα αέρια της μουστάρδας μετατρέπονται σε λιγότερο τοξικά χημικά, περίπου 7.000.000 κιλά απόβλητα που θα
μεταφερθούν στην Γερμανία για περαιτέρω επεξεργασία και ταφή. Η μέθοδος αυτή εφαρμόζεται και σήμερα αλλά επί εδάφους, είναι η πρώτη φορά που γίνεται σε θαλάσσιο χώρο και γι’ αυτό η ανησυχία είναι μεγάλη, αφού οι ισχυροί άνεμοι, οι υψηλοί κυματισμοί και άλλα απρόβλεπτα μπορεί να οδηγήσουν σε τραγικό ατύχημα.

Και βέβαια κανείς δεν αναφέρει ότι τα αέρια χημικού πολέμου τα απέκτησε η Συρία με πρώτες ύλες από την Αγγλία και άλλες Δυτικές χώρες και εμπειρογνώμονες από τη Ρωσία.

Τα αέρια χημικού πολέμου έχουν συγκεντρωθεί στην Λατάκεια της Συρίας και ένα μέρος από αυτά εννέα κοντέινερ έχουν φορτωθεί σε ένα δανέζικο και ένα νορβηγικό πλοίο στις 8 Ιανουαρίου τα οποία συνοδεύονται από δέκα ρωσικά, κινεζικά κλπ. πλοία και πλέουν προς την Ιταλία, όπου τα χημικά θα μεταφορτωθούν στο αμερικανικό πλοίο «Cape Ray».Το «Cape Ray» είναι ένα παλιό μονοπύθμενο, 36 ετών πλοίο, το οποίο έχει διασκευασθεί ειδικά με μια δεξαμενή από τιτάνιο που θα δεχθεί τα υγρά απόβλητα της εξουδετέρωσης των χημικών αερίων, η οποία θα πραγματοποιηθεί σε δύο προσκολλημένες στο πλοίο μονάδες υδρόλυσης.

Η πρώτη φάση καταστροφής των αερίων χημικού πολέμου θα διαρκέσει περίπου τρεις μήνες, μέχρι το τέλος Απριλίου, στα διεθνή ύδατα και στη συνέχεια η δεύτερη φάση καταστροφής θα υλοποιηθεί στην Γερμανία.

Όλα αυτά έγιναν γνωστά πρώτα από ανταπόκριση του BBC στις 26 Ιανουαρίου 2014 και άλλων ΜΜΕ. Μέχρι τότε η ελληνική κυβέρνηση σιωπούσε. Κατόπιν σειράς ερωτήσεων βουλευτών ο κ. ΥΠΕΞ απάντησε στις 5 Φεβρουαρίου ότι τον… διαβεβαίωσε η Greenpeace, η Oceanica και η WWF ότι κατόπιν επικοινωνίας που είχαν με την Επιτροπή του ΟΗΕ για τα χημικά όπλα δεν θα συμβεί ατύχημα και όλα πηγαίνουν καλά.

Η κυβέρνηση δεν απάντησε ποτέ στα καίρια ερωτήματα:

Α) Γιατί η καταστροφή δεν έγινε επί εδάφους χωρών με τεχνολογία και τεχνογνωσία;

Β) Γιατί δεν έγινε στα χωρικά ύδατα χωρών με τεχνολογία και τεχνογνωσία αφού η μέθοδος καταστροφής είναι τόσο ασφαλής;

Γ) Γιατί η ελληνική κυβέρνηση δεν ενημέρωσε έγκαιρα για το πού και πώς θα γίνει η καταστροφή;

Δ) Γιατί η ελληνική κυβέρνηση δεν ζήτησε να υπάρχει παρατηρητής επί του πλοίου όπου θα γίνει η καταστροφή;

Ε) Πώς θα λάβει μέτρα σε περίπτωση ατυχήματος, αφού δεν θα της είναι γνωστό άμεσα το είδος και η έκταση του ατυχήματος;

ΣΤ) Πού θα πάει το πλοίο σε περίπτωση θαλασσοταραχής;

Ζ) Γιατί η καταστροφή επελέγη να γίνει στη Μεσόγειο και σ’ αυτό το τρίγωνο στα διεθνή ύδατα;

Η) Τι μέτρα πρόκειται να ληφθούν στην περίπτωση ατυχήματος;

Θ) Πώς αντέδρασε η χώρα μας όταν έμαθε ότι η καταστροφή θα γίνει σε διεθνή ύδατα που είναι πλησίον της Κρήτης και τι εγγυήσεις ζήτησε;

Νίκος Κατσαρός

Επιστημονικός Συνεργάτης ΕΚΕΦΕ ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ
π. Πρόεδρος Ένωσης Ελλήνων Χημικών

zougla