Σχόλιο: Εδώ και χρόνια το πόρταλ μας έχει προσπαθήσει να αναδείξει την πραγματική διάσταση της σκληρής διαμάχης που λαμβάνει χώρα στη Βενεζουέλα ουσιαστικά ανάμεσα στο αντιστεκόμενο Μπολιβαριανό καθεστώς, από τη μία μεριά, και στην Υπερεθνική Ελίτ (Υ/Ε), από την άλλη.
Αδιαμφισβήτητα, το PSUV (Ενωμένο Σοσιαλιστικό Κόμμα της Βενεζουέλας), που βρίσκεται μετά από αλλεπάλληλες εκλογικές νίκες στην κυβέρνηση, δεν κατάφερε ποτέ να χτίσει μια αυτοδύναμη οικονομία βασισμένη στα τεράστια πετρελαϊκά αποθέματα της χώρας, κάτι που θα του επέτρεπε να αντιμετωπίζει τις αναπόφευκτες οικονομικές επιθέσεις που δέχεται από την Υ/Ε (βλ. εδώ για περισσότερα). Αυτή ήταν, άλλωστε, και η αχίλλειος πτέρνα του καθεστώτος: ότι δεν έπαψε ποτέ να είναι εξαρτημένο οικονομικά από τη Νέα Διεθνή Τάξη (ΝΔΤ), η οποία με διάφορα μέσα οδήγησε στην οικονομική καταστροφή της Βενεζουέλας μετατρεπόμενη, τώρα, σε ώριμο φρούτο για την Υ/Ε.
Παρόλα αυτά, το γεγονός ότι η Μπολιβαριανή δημοκρατία δεν αποτελεί προτεκτοράτο της αλλά, τουναντίον, είναι εθνικά κυρίαρχη αποτελεί επαρκή λόγο για την ανατροπή του καθεστώτος. Έτσι, το σχέδιο που εφαρμόστηκε στην Ουκρανία, δηλαδή αυτό των χρηματοδοτούμενων από την Υ/Ε διαδηλώσεων με σκοπό να ανατραπεί η νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση “από τα κάτω”, λαμβάνει χώρα τώρα και στη Βενεζουέλα.
Το παρακάτω άρθρο του Τζορτζ Γκάλογουεϊ (George Galloway) καταφέρνει να αναδείξει την υποκρισία των μιντιακών ελίτ που διαστρεβλώνουν πλήρως την πραγματικότητα της σύγκρουσης, επιδιώκοντας να νομιμοποιήσουν άλλη μία ανατροπή καθεστώτος ή ακόμα και μία “ανθρωπιστική” επέμβαση των ΗΠΑ.
ΥΓ (29.01.2019) Όπως φαίνεται και από το σχόλιο μας, υποστηρίζουμε κριτικά την Μπολιβαριανή επανάσταση, γιατί δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τόσο ο Τσάβες όσο και ο Μαδούρο έκαναν ό,τι μπορούσαν (και καταλάβαιναν) για να βοηθήσουν τα πιο αδύνατα στρώματα στη Βενεζουέλα, αλλά βέβαια κατά τρόπο που όχι μόνο δεν εξασφάλιζε την επανάσταση αλλά ακόμη περισσότερο έδινε κάθε όπλο στους εχθρούς της, ιδιαίτερα στις ΗΠΑ, να την καταρρακώσουν οικονομικά, σαν πρελούδιο για την ανατροπή του ίδιου του καθεστώτος.
Αποτελεί όμως απύθμενο θράσος οι μεγαλύτεροι πολιτικοί απατεώνες που περάσαν από την Ελλάδα, οι δήθεν “αριστεροί” του ΣΥΡΙΖΑ να λένε τώρα (κατόπιν προφανώς άδειας των αφεντικών τους στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ μήπως παρασύρουν κάποιους άσχετους στην Ελλάδα στις εκλογές) ότι στηρίζουν τον Μαδούρο—παρόλο βέβαια που στην επίσημη επίσκεψη του αρχι-απατεώνα Τσίπρα στη Λατινική Αμερική δεν συμπεριλαμβανόταν η Βενεζουέλα!
Και φυσικά η “προοδευτική” συμμαχία του Παπαδημούλη δεν είναι τίποτα άλλο παρά η συμμαχία της Παγκοσμιοποιητικής “Αριστεράς” (σοσιαλδημοκράτες-Πράσινοι κλπ), οι οποίοι στήριξαν σθεναρά όλες τις εγκληματικές πολιτικές της Υ/Ε στη Μέση Ανατολή και φυσικά τη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση όπως υλοποιήθηκε από τον Μπλερ μέχρι τον…Τσίπρα!
Πράξη γκανγκστερισμού ενάντια στη Βενεζουέλα: Ο Τραμπ, ο Πενς και ο Πομπέο πρωταγωνιστές στους Πειρατές της Καραϊβικής
Τζορτζ Γκάλογουεϊ, RT, (24.01.2019)
Αν εξετάζατε εξονυχιστικά όλα τα ιμπεριαλιστικά εγκλήματα των ΗΠΑ, από τον Αμερικανικο-Μεξικανικό Πόλεμο μέχρι το Επεισόδιο στον Κόλπο του Τόνκιν στο Βιετνάμ, δε θα βρίσκατε θρασύτερη και κυνικότερη γκανγκστερική ενέργεια από αυτή που βρίσκεται σε εξέλιξη ενάντια στη Βενεζουέλα.
Ούτε ακόμα και όταν ο Χίτλερ δικαιολόγησε την αιφνιδιαστική επίθεση κατά της Πολωνίας ισχυριζόμενος ότι είχε παραβιάσει τα σύνορα της ναζιστικής Γερμανίας, δεν είχε επικαλεστεί μια τέτοια σειρά απροκάλυπτων ψευδών ως πρόσχημα για σύγκρουση.
Αυτό που εξελίσσεται στη Βενεζουέλα θα προκαλέσει σύντομα έναν εμφύλιο πόλεμο που πιθανότατα θα εμπλέξει και άλλες χώρες, από την Κούβα μέχρι την Κολομβία και τη Βραζιλία (όπως είχα προηγουμένως προβλέψει στη στήλη αυτή) με ανυπολόγιστες συνέπειες – όχι μόνο στις παγκόσμιες τιμές του πετρελαίου.
Οι προσεκτικοί αναγνώστες θα γνωρίζουν ήδη ότι η Βενεζουέλα έχει τα μεγαλύτερα αποθέματα πετρελαίου στον κόσμο και είναι ένας από τους μεγαλύτερους παραγωγούς και ο μεγαλύτερος πωλητής στην αμερικανική αγορά.
Δεν πρόκειται για τον ίδιο τον Μαδούρο, τον πρώην οδηγό λεωφορείου που έγινε Υπουργός Εξωτερικών, ο οποίος είναι τώρα ο εκλεγμένος πρόεδρος της Βενεζουέλας. Εάν επρόκειτο για αυτόν, θα σπαταλούσα τον χρόνο μου να έκανα κριτική στην θητεία του. Όμως δεν πρόκειται για τον Μαδούρο, καθότι οι ΗΠΑ προσπαθούσαν να ανατρέψουν ήδη τον προκάτοχο Χούγκο Τσάβες για περισσότερο από μια δεκαετία πριν από αυτόν. Παρόλο που ο Τσάβες ήταν ένας από τους πιο επιτυχημένους εκλογικά πολιτικούς στον πλανήτη μιας δημοκρατικής διαδικασίας που έκανε τον πρώην Αμερικανό πρόεδρο Τζίμι Κάρτερ να την αποκαλέσει ως “την καλύτερη στον κόσμο”, οι πρόεδροι των ΗΠΑ Μπους, Ομπάμα και Τράμπ τον αποκάλεσαν δικτάτορα.
Πριν αρχίσουν τους πραγματικούς βομβαρδισμούς προηγείται φυσικά ένας “βομβαρδισμός” με την αφήγηση που τον δικαιολογεί. Και ο βομβαρδισμός παραπληροφόρησης στη Βενεζουέλα υπήρξε ένας από τους πιο μακροχρόνιους στην ιστορία. Έχουν δαπανηθεί τεράστια ποσά χρημάτων από τις ΗΠΑ για επηρεασμό των μέσων μαζικής ενημέρωσης, για ανατροπή του καθεστώτος, για σαμποτάζ, για στρατιωτικά πραξικοπήματα και απειλές εισβολής σε όλη την περίοδο Τσάβες – Μαδούρο. Οι ζάμπλουτοι (gold-toothed) μετανάστες της Βενεζουέλας στο Μαϊάμι, με τα ύποπτα κέρδη τους, προετοίμαζαν εδώ και πολύ καιρό ένα στημένο πραξικόπημα. Η ένταξη της γειτονικής Κολομβίας ως “συνεργαζόμενο μέλος” στο ΝΑΤΟ, η προώθηση του Μπολσονάρο (Bolsonaro) της Βραζιλίας (επίσης συνεργαζόμενο μέλος του ΝΑΤΟ) στην εξουσία και τα σχέδια για αμερικανικές στρατιωτικές αποτελούσαν όλα προετοιμασία για αυτήν την ημέρα.
Παρόλο που πολλά εγκλήματα σαν και αυτά έχουν διαπραχθεί από τις ΗΠΑ σε όλες τις ηπείρους εδώ και αιώνες, κανένα από αυτά δεν αποτέλεσε τέτοιο γκανγκστερισμό κωμικής όπερας όπως αυτό τελευταίο – περισσότερο “Μπάγκσι Μαλόουν” (‘Bugsy Malone’) [Σ.τ.Μ.: κινηματογραφική ταινία με ελληνικό τίτλο “Ανήλικοι ριφιφίδες”] παρά “O Νονός” (‘The Godfather’) [Σ.τ.Μ.: επίσης αναφορά στην κινηματογραφική ταινία].
Ένα σχεδόν τυχαίο πρόσωπο, που ήταν σε μεγάλο βαθμό άγνωστο μέχρι αυτή την εβδομάδα, θεώρησε περιττό να θέσει υποψηφιότητα ως πρόεδρος της δημοκρατίας, διακηρύσσοντας αντ’ αυτού τον εαυτό του ως τον πραγματικό πρόεδρο και έχει ήδη ορκιστεί! Οι διάφοροι “ειδικοί” για τη Συρία, την Ουκρανία και τη Ρωσία, που παρεμβαίνουν στα στούντιο των ΜΜΕ, κάνουν εξάσκηση λίγο πριν στο ταξί για το πώς να προφέρουν το όνομά του.
Παρόλα αυτά η “διεθνής κοινότητα” αναγνωρίζει τον Χουάν Γκουαϊδό (Juan Guaido). Αυτή περιλαμβάνει τις ΗΠΑ, τον Καναδά και τις λοιπές αμερικανικές σατραπείες ανά την υφήλιο. Πολύ σύντομα θα ακολουθήσουν και η αποκαλούμενη “δημοκρατική” Ευρωπαϊκή Ένωση, το ΝΑΤΟ και σχεδόν σίγουρα το Ηνωμένο Βασίλειο. Πρόκειται σίγουρα για έναν νέο τρόπο [Σ.τ.Μ.: αλλαγής καθεστώτος], αφού συνήθως οι μισητοί πρόεδροι της Λατινικής Αμερικής είναι νεκροί, όπως ο Αλιέντε στη Χιλή, ή έχουν εγκαταλείψει τη χώρα ή φυλακιστεί πριν από το πραξικόπημα.
Όμως τώρα ο Τραμπ βιάζεται.
Καθώς οι έρευνες προχωρούν όλο και πιο κοντά προς το «συνδικάτο» του Τραμπ, καθώς η ώρα πλησιάζει είτε προς τη διαδικασία αποπομπής του (impeachment) είτε προς την ήττα του το 2020, καθώς η πολεμική μηχανή του Μπόλτον [Σ.τ.Μ.: σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας του Λευκού Οίκου] και σία στριγγλίζει για μια νίκη, αυτή πρέπει να έρθει, οπουδήποτε και αν είναι. Είναι ένας «στημένος» πόλεμος και έρχεται στις οθόνες σας σύντομα – στην πραγματικότητα σήμερα.
